«Ναι, κυρία Νικολούλη; Έχασα τον Μπούλη και ψάχνω να τον βρω!!!»
Καταρχήν πριν ξεκινήσω να σημειώσω πως το παρόν κείμενο δεν αναφέρεται σε όλους τους άντρες ταυτοχρόνως αυτή την στιγμή που μιλάμε, αλλά σε όλους τους άντρες γενικά. Γιατί έστω και μία φορά κάποια στιγμή στην ζωή τους όλοι οι άντρες κάπου, κάπως, κάποτε έχουν εξαφανιστεί…
Asshole alert!
Aς πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Άντρας σωστός και μπάνικος προσεγγίζει ανυποψίαστη νεαρά, την βγάζει δύο τρία ραντεβουδάκια, την πείθει για το τυχερό της υπόθεσης, κάνουν και δύο τρία σεξάκια και μετά μην τον είδατε!!
Έτσι απλά! Χωρίς ούτε ένα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα, ένα poke!! Σαν να μην υπήρξαν ποτέ εραστές ή καλύτερα σαν να μην υπήρξε ο ίδιος ποτέ… σαν να ήταν ένα όνειρο απατηλό.
Και εννοείται πως δεν αναφέρομαι στην φάση ξεπέτας. (λέτε να μην μπορώ να την ξεχωρίσω;;;)
Εκεί τα πράγματα αν μην τι άλλο είναι σαφώς πιο ξεκάθαρα: Ψεκάστε – Σκουπίστε – τελειώσατε! Σαρκική επαφή, ικανοποίηση πρώτιστης βιολογικής ανάγκης, καταλάγιασμα ερωτικών παθών και μετά τέλος! Και ναι, ξέρω πως όλες μας κάποια στιγμή έχουμε ελπίσει να καταλήξει η ξεπέτα σε έρωτα μεγάλο, αλλά μετά ξυπνήσαμε.. αυτό γίνεται μια φορά στα 1000 χρόνια, να ‘τανε η αγάπη μας αιώνια!
Εδώ το λοιπόν αναφέρομαι σε κάτι τελείως διαφορετικό, πιο υποχθόνιο και πιο ψυχοπαθές, στον άντρα με την διπλή προσωπικότητα, στον άντρα η επιτομή της κυκλοθυμίας που από την μία μαλλιάζει η γλώσσα του και από την άλλη την καταπίνει, που την από την μία απλώνει τα ξέρα του και από την άλλη φέρεται σαν να κουλάθηκε.
Γιατί ενώ στην αρχή εμφανίζεται με όρεξη και ζήλο να γνωρίσει το υποψήφιο θύμα του και χρησιμοποιεί όποια λέξη ξέρει και δεν ξέρει για να ρίξει το κορίτσι, στο τέλος ως άλλος μουγκο – Θόδωρος δεν είναι ικανός να ξεστομίσει ούτε τρείς απλές λεξούλες: «Συγγνώμη, αλλά δεν». Κι επιπλέον το παίζει και κουλός, γιατί ούτε και σε μήνυμα δεν μπαίνει στο κόπο να το στείλει!
Και εννοείται ότι δεν αναζητούμε τον λόγο για τον οποίο δεν γουστάρει να συνεχίσει, γούστο του – καπέλο του. Αναζητούμε όμως τον τρόπο με τον οποίο το ανακοινώνει ή για την ακρίβεια που δεν το ανακοινώνει και απλά το υπονοεί.
Μα πείτε μου: Παροιμία είναι η ζωή; Κρυβόμαστε πίσω από ένα «τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται» και όλα εντάξει;
Γιατί αγαπητέ μου άντρα στρίβετε δια της εξαφανίσεως; Γιατί δεν έχετε τα balls να μας πείτε κάτι τόσο απλό; Δηλαδή τα ballάκια σας τα έχετε για μόστρα; Πού το κακό να εξηγηθείτε πριν την κάνετε για άλλη γη για άλλα μέρη που κανείς δεν σας ξέρει;;;
Τι συμβαίνει; Φοβόσαστε το δράμα του αποχωρισμού; Φοβόσαστε μην πάθει παροξυσμό το θύμα σας και κόψει τις φλέβες του μπροστά στα μάτια σας; Φοβόσαστε μην γίνετε μάρτυρας αλαλαγμών;; Δεν νομίζω.. Εκτός πια και αν είστε ο Σάκης Ρουβάς, που σε αυτή και μόνο την περίπτωση και προς αποφυγή όλων των παραπάνω θα σας πρότεινα μέχρι κι εγώ να την κάνετε με ελαφρά!
Ε, τότε και πάλι ρωτώ ΓΙΑΤΙ; Ο διάολος σας βάζει ή νομίζετε ότι θα εξαφανιστείτε και δεν θα το πάρουμε χαμπάρι ;;
«Μπούλης, Μπούλης;; Σαν κάτι να μου θυμίζει!!!!»
Μα πείτε μου τώρα.. αυτά γίνονται;;;;
Και δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο φαινόμενο έχει εξαπλωθεί και στην υπόλοιπη υφήλιο, αλλά βρε Ελληνάρα θέλω να δω πως θα αντιδρούσες αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στην αδερφή σου, στην ξαδέρφη σου ή ακόμα και στη μαμά σου. Είμαι σίγουρη πως σε αυτές τις τρεις περιπτώσεις θα έβγαινε από μέσα σου το Κρητικό ή το Μανιάτικο ή το Πειραιώτικο, θα άρπαζες τα όπλα και όποιον πάρει. Αλλά τί λέω, αυτό είναι διαφορετικό, ε; Άλλο πως σκεφτόμαστε για τις γυναίκες της οικογένειάς μας και άλλο πως συμπεριφερόμαστε σε όλες τις άλλες…
Και εντάξει αν είσαστε 20, από μένα έχετε το αλάθητο. Κι εγώ όταν ήμουν 20 έκανα ότι μου κατέβαινε χωρίς να με νοιάζει ο άλλος, το οποίο by the way ρόδα είναι και γυρίζει και ό,τι έκανα το λούστηκα. Αλλά να είσαι 30 ή 40 δεν νομίζετε ότι είναι παράταιρο της εικόνας του άντρακλα που κοκορεύεστε ότι έχετε;
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ίσως και να μην το παρατηρούσα το συγκεκριμένο φαινόμενο. Είναι από αυτά που μετά από λίγο καιρό σου περνάνε στον εγκέφαλο ως φυσικά και παύουν να ασχολείσαι. Πως πέφτει το μήλο; ; Ε, έτσι μία στο τόσο σου πέφτει και ο μαλάκας και απλά τον προσπερνάς.
Πρόσφατα όμως μία φίλη μου τα έβαψε μαύρα, αυτοβαφτίστηκε Μαρινέλλα και άρχισε να τραγουδάει το «Άνοιξε πέτρα για να μπω» ολημερίς και ολονυχτίς εξαιτίας μίας παρόμοιας περίπτωσης και μάλιστα αντί να θυμώσει, καθόταν με ύφος πληγωμένου καναρινιού και αναρωτιόταν τι έκανε και δεν την ξαναπήρε ο ακατανόμαστος τηλέφωνο. Αν είναι δυνατόν!!! Και εντάξει, ακόμα και αν έφταιγε η ίδια που ο λεγάμενος δεν ήθελε να συνεχίσουν (δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα), δεν άξιζε για κανένα λόγο αυτή την συμπεριφορά.
Και εδώ που τα λέμε αποδείχτηκε πως και γενικότερα δεν της άξιζε ο περί ου ο λόγος. Γιατί το λιγότερο που θέλει μια γυναίκα και μάλιστα με τα όλα της είναι έναν που φέρεται σαν 16χρονος χέστης που δεν τολμά να αρθρώσει τρεις λέξεις σε κάτι, το ξαναλέω, τόσο απλό!!!!!!!
Γι’ αυτό σας παρακαλώ αγαπητοί μου αναγνώστες, την επόμενη φορά που θελήσετε να φύγετε από μία σχέση – σχεσούλα – μία ατυχήσασα περιπέτεια της μίας εβδομάδας τέλος πάντων, πείτε και ένα αντίο πριν κλείσετε την πόρτα. Δεν κοστίζει τίποτα, δεν κρατάει ούτε ένα δευτερόλεπτο, αλλά παρ’ όλα αυτά δείχνει πάρα πολλά για το ποιόν σας και προσδίδει (Ω, τί μόρφωσις!!) αξία στον χαρακτήρα σας.
Υ.Γ.: Προσωπικώς την επόμενη φορά που πέσω πάνω σε ανάλογη περίπτωση ή μάθω κάτι σχετικό για μία φίλη, γνωστή, φίλη φίλης κτλ, μα την Παναγία θα πάρω τα στοιχεία του απολωλού και θα τα στείλω στην Νικολούλη ή καλύτερα θα του στείλω πακέτο στο σπίτι του από την Χατζηβασιλείου. Έτσι για να δω την φάτσα του όταν μάθει ότι καταγράφτηκε στα απολεσθέντα!
