Μια από τις σημαντικές ειδήσεις του 2017 πέρασε στα ψιλά. Ίσως γιατί έπεσε στο τέλος της χρονιάς όταν όλοι είχαν ήδη βγάλει τις λίστες τους και είχαν φύγει διακοπές. Ίσως γιατί το Rosetta @ home είναι πια τόσο καιρό που το έχουμε συνηθίσει. Σαν το SETI αλλά με ουσιαστικό και εφικτό στόχο, μερικά εκατομμύρια άνθρωποι βάλαμε λογισμικό για να βοηθήσουμε. Να βοηθήσουμε τι; Να βρούμε πως διπλαρώνουν τα αμινοξέα για να φτιαχτούν οι πρωτεϊνες. Βιολόγος δεν είμαι. Ούτε computational biologist όπως ο άνθρωπος που είδα μια φορά και με έβαλε στο τριπάκι. Ήταν στη δεκαετία του ’90 και εξηγούσε ότι πρέπει κάπως να βγούνε αλγόριθμοι οι οποίοι ακόμα δεν υπήρχαν στους υπολογιστές.
Εκατομμύρια άνθρωποι ασχολήθηκαν λίγο ή πολύ. Επιστημονικές ομάδες, διαγωνισμοί. Όπως κάναμε παλιότερα διαγωνισμούς για συμπίεση και αποσυμπίεση αρχείων, έγινε παιχνίδι. Δόθηκε δωρεάν το πρόγραμμα σε εκπαιδευτικούς οργανισμούς, οι εταιρείες έσκαγαν 30 ή και παραπάνω χιλιάρικα για μια άδεια. Άπειρες παραλλαγές του Rosetta παντού. Ως τότε απλά κάναμε μικροαλλαγές σε πρωτεϊνες. Λίγο παραπάνω να την πείραζες και όλα πήγαιναν κατά διαόλου. Δεν μπορείς έτσι εύκολα να φτιάξεις από μόνος σου κάτι τέτοιο, τι είσαι; Θεός;
Ήδη οι πρώτες εφαρμογές. Κατασκευάζουμε πρωτεΐνες για ιατρικούς σκοπούς, βλέπουμε ένα κενό σε ιό και κατά παραγγελία φτιάχνουμε με το Rosetta πιθανά σχήματα πρωτεϊνών που θα μπούνε εκεί. Κι ακόμα δεν αρχίσαμε. 2017. Ο άνθρωπος είναι πλέον θεός και σε αυτόν τον τομέα. Καλή Χρονιά!