Προκάλεσε αίσθηση σε όσους ασχολούνται με αυτά τα πράγματα η ιστοσελίδα με τα Pivot Paths. Είναι ένα πρόγραμμα της Microsoft Research το οποίο οπτικοποιεί με εντυπωσιακό τρόπο τις ακαδημαϊκές εργασίες ως προς τους δημιουργούς, τα θέματα και τον τίτλο τους. Λίγο σαν το παιχνίδι που παίζαμε μικροί με το λεξικό όπου βρίσκεις μια λέξη και ψάχνεις στην επεξήγησή της μια άλλη ενδιαφέρουσα λέξη για να μεταφερθείς. Αλλά όταν ήρθε η ώρα να κάνω πρόταση για διδακτορικό, κατάλαβα ότι η χαρτογράφηση της γνώσης μας σε οποιοδήποτε αντικείμενο είναι προβληματική. Βρήκα τον πιο έμπειρο καθηγητή του πανεπιστημίου στο θέμα που με ενδιέφερε. Με μαγικό τρόπο μου εξήγησε το γνωστικό πεδίο για να διαλέξω την “τρύπα” που θα γέμιζα. Αλλά όσο εκπληκτικός κι αν ήταν, δεν είχε αυτό:
Εμάς μπορεί να μας φαίνονται προηγμένα τέτοια πράγματα, αλλά στις ΗΠΑ ειδικά είχαν αρχίσει να χτίζουν δίκτυα πολύ πριν τα κοινωνικά δίκτυα των ημερών μας. Και με email και με IRC. Και από τότε οι ακαδημαϊκοί είχαν φτιάξει εργαλεία για την απεικόνιση και την κατανόησή τους.
Δεξιά βλέπετε ένα από τα πολλά που βασίζονται στο ταπεινό email. Αργότερα η ίδια τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε για ανάλυση των ένοχων μυστικών της Enron από τα εκατομμύρια email του οργανισμού. Αλλά οποιοσδήποτε οργανισμός παίρνει στα σοβαρά την βελτίωσή του, πρέπει να ψάχνει τέτοιες αναλύσεις των επικοινωνιών του. Αυτό το εργαλείο του Marcos Weskamp είχε σκοπό να δώσει σε κάποιον μια καλή εικόνα των διαδράσεων σε μια mailing list ώστε να μπορεί να αποφασίσει αν θέλει να γίνει συνδρομητής ή όχι.
Γιατί δεν έχει κάτι τέτοιο πχ το Facebook; Πριν δεχτώ το αίτημα φιλίας κάποιου, να μου δείξει με ποιους αλληλεπιδρά περισσότερο και με ποιους τρόπους/τι θέματα.
Ένα καλό παράδειγμα είναι από την αρχιτεκτονική όπου στο Institute for Advanced Architecture το 2001 έφτιαξαν έναν οπτικό τρόπο να δει κανείς τις σχέσεις μεταξύ δημιουργών και στοχαστών του χώρου. Δυστυχώς η ιστοσελίδα δεν υπάρχει πια, αλλά ευτυχώς είχα σώσει ένα παράδειγμα τότε.
Διαλέγεις έναν αρχιτέκτονα και τον συνδέει με άλλους, σχετικές λέξεις και ιδέες. Τέτοια οπτικοποίηση δεν γίνεται για αισθητικούς λόγους, έχει άμεσες εφαρμογές στην αναζήτηση αλλά και την κατανόηση.
Από πολύ παλιά στις ΗΠΑ χαρτογραφούσαν έτσι δίκτυα. Θυμάμαι την πρώτη φορά που ασχολήθηκα σοβαρά με elearning το 1997 πόσο με εντυπωσίασε μια δουλειά η οποία μετέτρεπε σε κινούμενα διαγράμματα τις αλληλεπιδράσεις σε περιβάλλον ηλεκτρονικά υποβοηθούμενης μάθησης.
http://www.stanford.edu/group/sonia/examples/McFarlaClass.html για περισσότερες πληροφορίες και δείτε εδώ το σχετικό βίντεο:
http://www.dailymotion.com/video/xuih1j_cls33-10-16-96_tech
Στον ακαδημαϊκό χώρο έχουν γίνει και μεμονωμένες απόπειρες να καταγραφούν πράγματα όπως οι συνεργασίες μεταξύ ερευνητών:
Επίσης εντυπωσιακά νωρίς ήταν και μια αντίστοιχη με το Pivot Paths προσπάθεια η οποία δείχνει (με λίγο πιο απλά γραφικά) πως σχετίζεται μια ομάδα εργασίας. Κάθε ερευνητής, φοιτητής ή και το κοινό, αποκτά την θέση του σε σχέση με τους άλλους. Μπορείς εύκολα να δεις την ομάδα του, το βιογραφικό, τις εργασίες και άλλα χρήσιμα. Πάντα σε οπτική σχέση με τις συνδέσεις του.
Αυτό είναι ακόμα “ζωντανό” – κάντε κλικ στην εικόνα ή εδώ για να το περιεργαστείτε. Και ας αναρωτηθούμε γιατί δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο για την Ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα…
