Όταν βλέπω ομιλίες με τίτλο “κίνδυνοι του διαδικτύου” συνήθως εκνευρίζομαι. Αλλά αυτή ήταν στο σχολείο μας. Από τον δάσκαλο της Πληροφορικής μας. Και τα παιδιά ήθελαν να παίξουν μπάσκετ. Οπότε πήγα. Στο κάτω κάτω αν αρχίσει τα υστερικά που έχω ακούσει αλλού, πάω κι εγώ να ρίξω κάνα σουτ.
Αλλά ήταν άψογος. Τα σημεία που εκτίμησα και πιστεύω ότι αξίζει να γραφτούν ως μπούσουλας για οποιονδήποτε επικοινωνεί τέτοια θέματα:
- Άρχισε και τελείωσε με ένα ξεκάθαρο μήνυμα. “Μην αποκλείσετε τα παιδιά”. Το είπε με διάφορους τρόπους, σε διάφορους τόνους, με και χωρίς εξηγήσεις. Μη δαιμονοποιείτε. Μην απαγορεύετε. Δεν δουλεύει (στην καλύτερη), τα κάνει χειρότερα (συνήθως), οδηγεί στα άκρα (μερικές φορές).
- Έφερνε συνέχεια παραδείγματα από άλλους χώρους. Φοβάστε το Online στοίχημα; Γιατί οι τάπες Pokemon δεν είναι στοίχημα; Πόσα λεφτά έχετε ξοδέψει έτσι; Μπορεί να εκτεθεί κάποιος; Γιατί παλιά που έγραφαν στις τουαλέτες “η Παυλίνα κάνει πίπες και το τηλέφωνό της είναι το 12345” το ίδιο πράγμα δεν ήταν;
- Ακόμα πιο σημαντικό να γκρεμίσουμε το υποκριτικό “άλλο εγώ τι κάνω”. Απαιτείς από το παιδί σου να μην βλέπει ταμπλέτα μια ώρα πριν κοιμηθεί; Ε, ξήλωσε κι εσύ την τηλεόραση από την κρεβατοκάμαρά σου τότε! Να μην παίζει συνέχεια στο κινητό ενώ εσύ το ξεσκίζεις;
- Εντάσσουμε τα ερωτήματα περί τεχνολογίας στο γενικό πλαίσιο της πορείας του πλανήτη. Τα περισσότερα παιδιά μας θα κάνουν δουλειές που τώρα δεν υπάρχουν. Μπορεί αυτό το παιχνίδι που παίζει σήμερα, αύριο να γίνει δουλειά του, κλπ κλπ.
- Αναγκάζουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν πιο σφαιρικά. Το facebook δεν είναι κάτι που ήρθε από εξωγήινους, από ανθρώπινες ανάγκες προέκυψε και ανθρώπινες ανάγκες καλύπτει. Μάλλον κάτι τέτοια θα είναι το φυσιολογικό κοινωνικό πλαίσιο στο μέλλον, κάποτε κάπως πρέπει να τα μάθουμε.
Δεν αφήνουμε να ξεφύγουν υστερικές μανάδες ή άλλοι γονείς που πετάνε ατάκες και τις αφήνουν να αιωρούνται. Είπε κάποια στιγμή μια “είναι χειρότερα από τα ναρκωτικά”. Ο δάσκαλος δεν το άφησε να πέσει. “Όχι, δεν είναι χειρότερα. Ούτε καν μοιάζουν.” Εξήγησε τόσο για την τεχνολογία όσο και για τα ναρκωτικά, δεν άφησε σκιές.- Αντιστοιχίες από άλλες ιστορικές περιόδους. “Γκρινιάζετε ότι δεν διαβάζουν τα παιδιά; Ε, τα ίδια έλεγαν όταν βγήκαν οι εφημερίδες όσοι υποστήριζαν τα βιβλία!” κοκ Η γκρίνια και ο συντηρητισμός είναι παγκόσμια σταθερά στην ιστορία του ανθρώπου. Δεν αγνοούμε το πρόβλημα, απλά το θέτουμε σε πιο ζυγισμένη βάση.
- “Πες μας τι να κάνουμε;” Πάντα κάποιοι νομίζουν ότι υπάρχει εύκολη λύση. Κάθε φορά πρέπει να αντισταθείς στην εύκολη απάντηση και να περάσεις τα πιο πάνω (1-7) στάδια.
Χαίρομαι που τα παιδιά μου έχουν μετρημένο και ρεαλιστή δάσκαλο σε τέτοια θέματα. Μακάρι να περάσει αυτή η ζυγισμένη και διαβασμένη άποψη περισσότερο από την τρομολαγνεία των ΜΜΕ και των φανατικών άσχετων.
Μπορεί και να υπάρχει ελπίδα.