Αν η πιο πάνω εικόνα (λέξεις στις περιλήψεις των blog που αναφέρονται σε έναν ή περισσότερους υποψήφιους την προηγούμενη εβδομάδα) εντυπωσιάζει με την έντονη παρουσία του Μπουτάρη, που να δείτε στα social media:
Αν αναρωτιέστε γιατί επιμένω σε αυτόν τον διαχωρισμό είναι επειδή ο τρόπος με τον οποίο κατηγοριοποιεί το Aino τα δεδομένα είναι εξαιρετικά πολύτιμος. Άλλο πράγμα τα social media, οι χρήστες και τα σχόλιά τους, άλλο οι bloggers και οι απόψεις τους. Και τελείως διαφορετική η αντιμετώπιση των εκλογών από τα “επίσημα” ιστομέσα:
Βάζοντας δίπλα δίπλα τις τρεις αυτές εικόνες, ή – ακόμα καλύτερα – κοιτώντας τις λίστες με τις αναφορές που τις δημιουργούν, σχηματίζουμε τρείς διαφορετικές όψεις του θέματος. Βλέποντας τα σχετικά κλιπάκια στην τηλεόραση ή ακούγοντας τις αναφορές στο ραδιόφωνο δυο άλλες.
Αυτές οι διαφορές χωρίζονται σε τρεις κύριες κατηγορίες ως προς την πηγή, το περιεχόμενο και τη συχνότητα. H Ελλάδα γενικά θεωρείται σαν χώρα με πολωμένο πλουραριστικό μοντέλο ΜΜΕ. Δηλαδή διακρίνεται για πληθυσμό με έντονες γενικά πολιτικές πεποιθήσεις που δεν μπορεί να συμφωνήσει σε μια ιδέα κοινού καλού, πολιτικά κόμματα που ανακατεύονται έντονα στην καθημερινότητα του πολίτη και ψηλό επίπεδο πολιτικοποίησης. Υπάρχει έτσι μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που ασχολούνται πολύ και τους υπόλοιπους, η οποία αντικατοπτρίζεται και στα ΜΜΕ τα οποία πρέπει να παρέχουν προηγμένες αναλύσεις σε αυτό το κοινό και διατηρούν στενές προσωπικές σχέσεις με τους πολιτικούς. (Ε, δεν τα βγάζω απ’το μυαλό μου – Hallin & Mancini 2004 – The Mediterranean media model)
Όταν ψηλαφούμε έτσι τον ελέφαντα κοιτάμε τις πωλήσεις εφημερίδων και βλέπουμε ότι η Ελλάδα έχει ξεχάσει πια το τυπωμένο χαρτί. 77 στους 1000 αγοράζουν εφημερίδα στην χώρα μας, ενώ Ιταλία (121), Ιρλανδία (191), ΗΠΑ (263), Αγγλία (408) και Νορβηγία (719 στους 1000) προηγούνται με σημαντική διαφορά από εμάς. (Στοιχεία από τον σχετικό παγκόσμιο οργανισμό – 2000.) Τεράστιες διαφορές υπάρχουν και στο κοινό που αγοράζει εφημερίδα. 2.41 άντρες για κάθε μια γυναίκα που διαβάζει στην Πορτογαλία, 1.31 στην Ελλάδα. (Και σχεδόν 1 προς 1 στη Σουηδία!) Επιπλέον σχεδόν όλες οι εφημερίδες διαθέτουν το περιεχόμενό τους ή περιλήψεις των άρθρων online και έτσι μπορούμε να το μετρήσουμε για να δούμε τις επιπτώσεις αυτών των media οργανισμών γενικά χωρίς να περιοριζόμαστε σε…αποκόμματα. Δείτε χθες πόσο φτωχή ήταν η εικόνα στις ιστοσελίδες εφημερίδων και άλλων “επίσημων” ειδησεογραφικών πηγών online.
Αυτά είναι τα πιο δημοφιλή άρθρα και τα περισσότερα έχουν μόλις μια πηγή και ελάχιστες αναδημοσιεύσεις. Μπορεί οι εφημερίδες να απολύουν κόσμο και να ξεκουράζονται τις Κυριακές, αλλά ο υπόλοιπος online κόσμος συνεχίζει!