Στην Ελλάδα μπορεί να είδαμε αύξηση 20% σχεδόν από το 2010 στο 2011 (370,000 ποδήλατα λέγεται ότι πουλήθηκαν πέρυσι) αλλά η μέση τιμή έπεσε στα 240 ευρώ. (Από 350 περίπου την προηγούμενη χρονιά.) Τα ηλεκτρικά ποδήλατα παραμένουν ελάχιστο κομμάτι των πωλήσεων. Σε μεγάλο βαθμό για αυτό φταίει η δημοτικότητα του “παπιού”. Για σύντομες μετακινήσεις παραδοσιακά στην Ελλάδα το παπί έχει καταλάβει τον ρόλο που στο εξωτερικό τώρα ανακαλύπτουν για τα ηλεκτρικά ποδήλατα. Αν συγκρίνεις το ηλεκτρικό ποδήλατο με ποδήλατο των 200 ευρώ σου φαίνεται ακριβό. Αν το συγκρίνεις με μοτοσυκλέτα φτηνό!”Είναι όλα Κινεζιές”…ή “κάπου εκεί από Ανατολή θα είναι σίγουρα.” Η κυριαρχία του φασόν ποδηλάτου στην Ελλάδα μας έχει κάνει κυνικούς και χάνουμε τις λεπτομέρειες. Που έχουν όμως σημασία. Δεν είναι όλα τα Κινέζικα εργοστάσια ίδια. Μερικά λειτουργούν με σφιχτό έλεγχο από μητρική εταιρεία στις ΗΠΑ ή αλλού. Μερικά κάνουν εξαρτήματα μόνο. Αλλού μπορεί να κάνουν συναρμολόγηση για να ξεφύγουν από διαδικασίες φορολόγησης.
Στην πίτα βλέπουμε ότι η Ταϊβάν και όχι η Κίνα είναι η πρώτη χώρα σε αριθμό ποδηλάτων που εισάγονται στην ΕΕ (στοιχεία Eurostat) . Βέβαια τα περισσότερα από αυτά έχουν παραχθεί στην Κίνα. Μάλιστα αν δούμε και την προηγούμενη χρονιά υπάρχει δραματική αύξηση.
Από την άλλη η ίδια η πολιτική της ΕΕ αλλάζει την εικόνα. Η Σρι Λάνκα χάνει την προνομιακή της κατάσταση ενώ Καμπότζη, Βιετνάμ και Μπαγκλαντές από 1.1.2011
μπορούν να μας στέλνουν ποδήλατα που έχουν συναρμολογηθεί εκεί οπότε θα έχουν πάρει μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας σίγουρα.