«Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε μια πλούσια πνευματική πορεία στο ελληνικό θέατρο. Μια προσωπικότητα με υψηλό επαγγελματισμό, σωστή προετοιμασία και πάνω από όλα σεμνότητα βίου και υψηλό πολιτιστικό και προσωπικό ήθος. Η Αντιγόνη Βαλάκου κάλυψε όλο το ευρύ φάσμα του παγκόσμιου θεάτρου, τιμώντας το ελληνικό έργο, το κλασσικό ρεπερτόριο και τον μοντερνισμό. Αυτό σήμαινε μια τεχνική θηριώδη, μια πνευματικότητα σημαντική και ταυτοχρόνως ένα κύρος που την οδήγησε απλόχερα να γίνει δασκάλα ηθοποιός. Ήταν πνευματική κολυμπήθρα πολύ σημαντικών σημερινών πρωταγωνιστών. Με την τέχνη της έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη και οι επόμενες γενιές θα υποχρεωθούν να κάνουν μεγάλο πνευματικό και καλλιτεχνικό αγώνα για να τον υπερβούν».
Αυτά εκφώνησε στον επικήδειο ο διευθυντής της σχολής του Εθνικού Θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος, στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου.
Ο απλός κόσμος, οι φίλοι, οι συνεργάτες και όσοι υπήρξαν στο πλευρό της, ήταν εκεί να πουν το τελευταίο αντίο.
Ανάμεσά τους η Άννα Συνοδινού, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο Μιχάλης Ρέππας, η Βίκυ Βολιώτη, η Γωγώ Μπρέμπου, ο Γιώργος Χρανιώτης, ο Όμηρος Πουλάκης η Άννα Φόνσου, ο Κώστας Πρέκας, η Τζένη Μπότση, ο Αλέξανδρος Σταύρου… και κάτι στεφάνια από την επίσημη πολιτεία.
Κάτι στεφάνια που προορίζονται για τον ηθοποιό και τον καλλιτέχνη που έδωσε πολλά για τον πολιτισμό μιας απολίτιστης χώρας. Απολίτιστης όχι στην ουσία της, όχι στην παιδεία τη δική μου, τη δική σου, τη δική του. Απολίτιστη στην κορυφή.
Χίλια πλουμιστά στεφάνια, έχουν λιγότερη αξία από την φυσική παρουσία, αυτών που θα έπρεπε να διδάσκουν τους νέους με το δικό τους παράδειγμα, πως είναι να τιμάς τους καλλιτέχνες σου.
Ή αλλιώς όπως ανέφερε ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης στο στάτους του στο facebook και συμφωνούμε με χίλια:
“Κύριε Πάνο Παναγιωτόπουλε, αν δεν κάνω λάθος είστε Υπουργός Πολιτισμού της Ελληνικής Κυβέρνησης. Δεν πιστεύω να σας άλλαξαν και να μην το έχω πάρει είδηση. Ήθελα αν σας πληροφορήσω κι εσάς και τον εγγονό (ή δισέγγονο- διότι τα μπερδεύω) της Πηνελόπης Δέλτα, Πρωθυπουργό της Ελλάδας , Αντώνη Σαμαρά, ότι πέθανε η Αντιγόνη Βαλάκου. Δεν το μάθατε, ε; Ποια ήταν αυτή; Απλώς, σε μια αντίστοιχη στην Ιταλία ή και στη Γαλλία θα είχε πάει στην κηδεία της ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στην Ιταλία μάλιστα, θα καθόταν μαζί με τους συγγενείς , θα ήταν οπωσδήποτε κι ο Πρωθυπουργός , θα είχαν κηρύξει στη χώρα Εθνικό Πένθος. Ο Κος Παπούλιας δεν θα το πήρε είδηση φαντάζομαι. Λέτε να του το έκρυψαν για να μην στενοχωρεθεί και τρέχει νύχτα στα μνήματα με μιa αγκαλιά λουλούδια;
ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Για να τα χώσω και σε άλλους. Στο Μπροντγουέι θα είχαν σβήσει συμβολικά για μια νύχτα τα φώτα. Έτσι κάνουν οι Αμερικάνοι. Μάθατε τίποτε σχετικό από τα ελληνικά θέατρα; Έσβησαν τα φώτα για μια νύχτα στη μνήμη της Αντιγόνης Βαλάκου: Όχι; Στης Μελίνας όμως, ε; Όχι βέβαια για τη Μελίνα Μερκούρη αλλά για το ΠΑΣΟΚ και τα ρουσφέτια του. Εδώ δεν έσβησαν για τη Βαλάκου, θα έσβηναν σε άλλη περίπτωση για τη Μερκούρη;
ΕΛΛΑΔΑ, Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Βρε δεν πάμε όλοι μαζί στο διάολο;