Ί. Ένα κρασοπότηρο, κάθε βράδυ, αφέψημα, που φτιάχνουν βράζοντας πολύ, μέσα σε τρία φλιτζάνια του τσαγιού νερό, σαράντα γραμμάρια αγριάδα, που είχαν στο μεταξύ μουσκέψει από πριν, για καμιά δεκαριά ώρες. Το βράσιμο της αυτό, παύει σαν εξατμισθεί το 1)5 περίπου της ποβότητας του νερού.
- Το βραστάρι της αψιθιάς, με αναλογία ένα προς εκατό και δόση δύο νεροπότηρα την ημέρα, είναι χρήσιμο στις αναιμικές καταστάσεις. Επίσης πιστεύεται πως τούτο κάνει πιο γρήγορη την κυκλοφορία του αίματος.
- Για μια σειρά παθήσεων, που ανάμεσα τους είναι και αρρώστιες του αίματος, υπάρχει μια σύγχρονη θεωρία ενός καθηγητή στο Ινστιτούτο Ογκολογίας του Κιέβου της άλλοτε ΕΣΣΔ, του Δρα Π. Τ. Καρσκούκ, που ανακοινώθηκε στα μέλη της Ένωσης Καρκινολόγων και Μικροβιολόγων της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτή, θεραπεύονται οι παθήσεις αυτές, όπως και άλλες, με το ηλιόλαδο και με τον εξής απλό τρόπο: χωρίς νεύρα και ένταση, αλλά με ηρεμία, βάζουν στο στόμα κι εφόσον το στομάχι τους είναι, άδειο, μια κουταλιά της σούπας ηλιόλαδο (λάδι ηλιόσπορων), που πιπιλίζουν, ανάμεσα στα δόντια, μπροστά, πίσω, δεξιά και αριστερά, για είκοσι λεπτά της ώρας, προσέχοντας να μην καταπιούνε καθόλου απ’ αυτό. Με το «δούλεμα» τούτο, το λάδι γίνεται ρευστό κι άσπρο σαν γάλα, που φτύνουν στο τέλος της διαδικασίας ξεπλένοντας πολύ καλά το στόμα τους. Κατά την άποψη του καθηγητή, μ’ αυτή την απλή μέθοδο, απαλλάσσεται ο ανθρώπινος ‘οργανισμός από ένα σωρό βλαβερές οργανικές κι ανόργανες ουσίες ([1]), γενεσιουργές παθήσεων, γιατί όχι και αιματολογικών.
- Πίνοντας κάθε πρωί, νηστικοί, ένα ποτήρι του νερού βραστάρι καρυδόφυλλων, προσφέρουν πολύτιμη υπηρεσία στο αίμα τους.
- Το κρεμμύδι θεωρείται σπουδαίο καθαριστικό φάρμακο του αίματος. Για το λόγο αυτό, η κατανάλωση του, ωμού ή βρασμένου, επιβάλλεται.
- Το έγχυμα της μαντζουράνας, με αναλογία τρία προς εκατό και δόση ένα με δύο φλιτζάνια την ημέρα, λέγεται πως κάνει το αίμα πιο ευκολοκυκλοφόρητο.
- Το χρώμα του παντζαρόχυμου οπωσδήποτε συνέβαλε στην ενίσχυση της θεωρίας, που σύμφωνα μ’ αυτή, υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στο χυμό του παντζαριού και στο αίμα. Αλλά κι οι παλιοί, Διοσκορίδης([2]) και Γαληνός([3]) πίστευαν στην αιμοποιητικότητα αυτού του χυμού.
- Το έγχυμα ή το βραστάρι των πλατανόφυλλων, όπως και της φλούδας του δέντρου, έχει αιμοστατικές ιδιότητες
και γι’ αυτό κατά καιρούς έχει γίνει χρήση τους, σ’ αυτή την περίπτωση.
- Το έγχυμα των λουλουδόφυλλων του ραδικιού, κατά προτίμηση φυσικά, του άγριου, με αναλογία τρία προς εκατό και δόση δύο φλιτζάνια του τσαγιού την ημέρα, θεωρείται σπουδαίο αποτοξινωτικό για το αίμα. Το ραδικό- ζουμο λοιπόν γενικά, με λίγο λαδολέμονο μέσα, που συνήθιζαν οι παλιοί, οπωσδήποτε ξεκινάει απ’ αλάθητη λαϊκή γνώση, γιατί όχι και σοφία.
- Τα βρασμένα ραπανάκια, σε σιγανή φωτιά για μια ώρα περίπου, με λίγο αλάτι μέσα, τρωγόμενα, θεωρούνται αιματοκαθαριστικά.
- Στις κυκλοφοριακές ανωμαλίες του αίματος, δίνουν κάθε πρωί, πριν απ’ το πρωινό, βραστάρι σέλινου ανακατεμένο με γάλα.
- Ο στύφνος είναι καθαρτικός του αίματος.
f3. Το έγχυμα ξερού τριφυλλιού, αναλογίας τέσσερα προς εκατό και δόση αρκετά κρασοπότηρα την ημέρα θεωρείται σπουδαίο καθαριστικό φάρμακο του αίματος.
14. Το βραστάρι της φραουλόρριζας, με αναλογία τρία προς εκατό και δόση δύο κρασοπότηρα την ημέρα, καθαρίζει το αίμα.
(Ζ) Διαβάσαμε αυτή τη θεωρία στο τεύχος ΘΕΡΑΠΕΥΘΕΙΤΕ, των «BULGARIAN BOOKS», εκδόσεων του Π. Κοντοθανάση, στην Αθήνα, εδώ και μερικά χρόνια.
[2] Έλληνας βοτανολόγος του Α’ μ.Χ. αιώνα, αηό την Κιλικία, ο θεμελιωτής της φαρμακολογίας. Το κυριότερο έργο του, Περί Ολης ιατρικής σώζεται αυτούσιο και αποτελεί τη μόνη πηγή πληροφοριών για την αρχαία φαρμακογνωσία.
[3] Έλληνας γιατρός. Γεννήθηκε το 13! μ.Χ. Αρχισε να εξασκεί το επάγγελμα του γιατρού στην Πέργαμο. Πρόσφερε εξαιρετικές υπηρεσίες στην Ιατρική γενικό και ιδιαίτερα στη Φυσιολογία και την Ανατομία, την Παθολογία και τη Χειρουργική, τη Μαιευτική, την Οφθαλμολογία, τη Θεραπευτική, την Υγιεινή και τη Φαρμακολογία. Θεωρείται πατέρας της Φυσιολογίας και της Γενικής Παθολογίας. Έγραφε πάνω από 600 μελέτες, απ’ τις οποίες σώζονται περίπου 100.