- Η αγγελική (νεροκάλαμο) έχει φήμη διουρητικού φυτού.
- α) Τρία ποτήρια του νερού την ημέρα βραστάρι φύλλων αγκινάρας, β) Επίσης τρία νεροπότηρα την ημέρα αφέψημα φτιαγμένο με ρίζες, φύλλα και κοτσάνια αγκινάρας.
- Κλασικό διουρητικό φάρμακο θεωρείται η αγριάδα. Eτσι λοιπόν βράζουν ριζώματά της, με αναλογία δεκαπεντε προς εκατό και πίνουν τέσσερα – πέντε κρασοπότηρα στο διάστημα της ημέρας.
- Η αντράκλα υπάγεται στα διουρητικά. Γι’ αυτό συνιστάται το βραστάρι της, ή απλά και μόνο η κατανάλωση της.
- Είναι γνωστή η διουρητικότητα του κρασιού. Αλλά κι η σταφυλοθεραπεία μας εξασφαλίζει διούρηση.
- Ο Διοσκορίδης (βλ. σημ. 3) είχε μεγάλη εκτίμηση στο βασιλικό για τις διουρητικές του ιδιότητες. Η αναλογία εδώ είναι ένα προς σαράντα σ’ έγχυμα κι η δόση ένα – δύο ποτήρια την ημέρα.
- Ο Διοσκορίδης (βλ. σημ. 3) πίστευε, όχι άδικα, πως η χρήση της φασκομηλιάς, προκαλεί διούρηση.
- Βραστάρι, ή έγχυμα τίλιου.
- Στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια, πολλοί επιστήμονες ειδικευμένοι, ασχολήθηκαν με τη διουρητικότητα του βρα- σταριού των λουλουδιών της φραγκοσυκιάς που ισχυρίζονταν πως χρωστιέται στα διάφορα συστατικά της, κυρίως όμως στο θειικό κάλι. Το αφέψημα αυτό γίνεται με τον εξής τρόπο: παίρνουν 25 γραμμάρια ξερά άνθη ή 100 γραμμάρια φρέσκα. Ξερά ή νωπά, όπως και να είναι πλένονται καλά με βρόχινο ή αποσταγμένο νερό και στη συνέχεια βράζονται σ’ ένα κιλό καθαρό βρόχινο ή αποσταγμένο νερό. Φροντίζουν όμως να συμπληρώνουν το νερό αυτό, που με το βράσιμο εξατμίζεται, με άλλο από το ίδιο, κανονίζοντας έτσι να παραμένει αλιγόστευτο στο διάστημα της βράσης του. Το βραστάρι αυτό, αφού μείνει ένα μερόνυχτο σε ακινησία, περνιέται από πάνινο στην αρχή, φίλτρο κι από χάρτινο μετά. Η δε δόση του δεν ξεπερνάει το ρακοπότηρο κάθε δύο ώρες.
- Το βραστάρι της ρίζας της φράουλας, με αναλογία τρία προς εκατό και δόση τρία – τέσσερα ρακοπότηρα την ημέρα, θεωρείται διουρητικό.
- Ο Γαληνός (βλ. σημ. 4) θεωρούσε το χαμομήλι πολύ διουρητικό.
- Η διουρητικότητα του καρπουζιού είναι γνωστή σχεδόν σε όλους.