Η ανάλυση μου για το iPad κινδυνεύει να θεωρηθεί σαν υποστήριξη της ιδέας των υπολογιστών στα σχολεία μικρών παιδιών. Είμαι απόλυτα αντίθετος σε αυτό! Δεν βρίσκω ένα πολύ παλιότερο άρθρο μου (είχα βρει και τον μπελά μου γιατί ως ενεργό μέλος στον ΣΕΠΕ θεωρήθηκε παράλογη στάση) αλλά μια ραδιοφωνική συνέντευξη από τον Μάρτιο του 1999:
“Γιατί σε ενοχλεί να υπάρχουν υπολογιστές στο δημοτικό;
Τι είναι το πλεονέκτημα; Τι παραπάνω θα κερδίσουμε στην ουσιαστική Παιδεία; Μην ξεχνάμε ότι ο διαθέσιμος χρόνος για μάθημα είναι συγκεκριμένος. Ή θα κάνουν κάτι στον υπολογιστή ή θα κάνουν κάτι πιο άμεσο τα παιδιά με τους δασκάλους τους και μεταξύ τους.
Δηλαδή τι ‘πιο άμεσο΄;
Ένα καλό παράδειγμα είναι η χρήση βίντεο παλιότερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι μια ωριαία εκπομπή, ακόμα και εκπαιδευτικού περιεχόμενου απαιτεί πολύ λιγότερη συμμετοχή από την τάξη. Ουσιαστικά είναι ένας τρόπος για να ξεκουραστεί ο δάσκαλος! Άλλο να δείξεις ένα κλιπάκι τριάντα δευτερολέπτων για να κατανοηθεί οπτικά ένα δύσκολο θέμα και άλλο να αφήσεις ένα βίντεο να κάνει το μάθημα.
Τόσες δυνατότητες πληροφόρησης και επικοινωνίας δεν είναι κρίμα να μην τις εκμεταλλευτούμε;
Αν είναι να χρησιμοποιηθεί σαν εγκυκλοπαίδεια, ο υπολογιστής πράγματι είναι πιθανώς φτηνός τρόπος μικρότερα ή πιο απομακρυσμένα σχολεία να έχουν πρόσβαση σε πολλές πληροφορίες. Πληροφορίες. Όχι γνώση. Έχει τεράστια διαφορά.
Ναι, αλλά δεν πρέπει να προετοιμαστούν τα παιδιά για το μέλλον;
Αυτά τα λένε κάτι τεμπέληδες πενηντάρηδες οι οποίοι βαριούνται να μάθουν τώρα να χρησιμοποιούν, έστω και στα βασικά, υπολογιστή. Τα παιδιά σήμερα δεν έχουν πρόβλημα εξοικείωσης. Έχεις δει έφηβο με κινητό; Τους υπολογιστές θα τους βρίσκουν μπροστά τους παντού. Ποιοτικό χρόνο για πραγματική εκπαίδευση δεν θα ξαναβρούνε μετά το δημοτικό όμως.
Έστω κάποιες ώρες, πειράζει να υπάρχει μια τάξη με υπολογιστές;
Σχετικά πρόσφατα απολύθηκα όπου έζησα τον παραλογισμό του στρατού και στην Πληροφορική. Ξοδεύουμε λεφτά χτίζοντας αίθουσες πληροφορικής οι οποίες υπολειτουργούν, πιάνουν χώρο και κοστίζουν σε συντήρηση. Νομίζω ότι έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε με αυτά τα λεφτά και τον χρόνο. Και τον δικό μας και των παιδιών. Ακόμα και 20 χιλιάδες δραχμές να αγοράζαμε έναν υπολογιστή, μήπως θα ήταν καλύτερα να πάει με αυτά ένα εκπαιδευτικό ταξίδι; Ή να πάρει αύξηση ο δάσκαλος; Και μην ξεχνάμε το τεράστιο έξοδο για να διατηρηθεί μια τέτοια τάξη υπολογιστών σε καλή κατάσταση. Άσε τις σαβούρες προγράμματα που τρέχουν.
Ναι, αλλά δεν είναι η τεχνολογία παράγοντας που εξισώνει τους ανθρώπους; Τα φτωχά παιδιά ίσως δεν έχουν άλλη ευκαιρία.
Με το συμπάθεια Νίκο αλλά το επιχείρημα είναι κάλπικο. Εδώ τα παιδιά δεν έχουν μάθει να σκέφτονται, να κάνουν μια περίληψη. Δεν έχουν μάθει ουσιαστική πειθαρχία, δηλαδή πειθαρχία στον εαυτό τους για τον εαυτό τους. Ο υπολογιστής δεν τα λύνει αυτά τα ουσιαστικά ζητήματα, απλά παρέχει χαζολόγημα για να τα κρύψουμε κάτω από το χαλί. Αν κάποτε στο μέλλον είναι τόσο φτηνοί και ικανοί ώστε να μπορούν να βοηθήσουν σε όλα τα μαθήματα, ίσως το ξανασυζητήσουμε. Δηλαδή ένα σχολείο το οποίο δεν έχει απολύτως τίποτα από υποδομή, να έχει τον υπολογιστή για όργανο μουσικής, για πειράματα φυσικής και να μειώσουμε το κόστος κάνοντάς το ένα έξυπνο βιβλίο. Ή αντί για χαρτί, η μαθητική εφημερίδα να βγαίνει ηλεκτρονικά. Αλλά απέχουμε πολύ, θα πρέπει και οι δάσκαλοι να έχουν εξοικειωθεί σε μεγάλο βαθμό, να τα κάνουν κτήμα τους, για να γίνει αυτό.
Επειδή έχουμε ξανασυζητήσει από αυτόν εδώ τον σταθμό ξέρω ότι ασχολείσαι με υπολογιστές από μικρός εσύ όμως. Δυο μέτρα και δυο σταθμά Αλέξη;
Έτυχε να μπλέξω λόγω της ΑΜΥ που άρχισε ο πατέρας μου. Και σε πληροφορώ ότι εκτός από τα μακρά διαστήματα κολλημένος σε μια καρέκλα μπροστά στο Sharp MZ80B μου, έπαιζα και με τις ώρες μπάλα. Που είναι άλλο τεράστιο πρόβλημα με την εισαγωγή υπολογιστών στα σχολεία. Τα παιδιά, ειδικά στο δημοτικό, χρειάζονται περισσότερη άσκηση, όχι περισσότερο καθισιό! Χρειάζονται περισσότερο χρόνο σε ήρεμο περιβάλλον με τους δασκάλους για να κατανοήσουν. Χρειάζονται μικρότερες τάξεις, περισσότερα ερεθίσματα.
Ερεθίσματα! Ακριβώς αυτό δεν παρέχουν οι υπολογιστές;
Συγνώμη Νίκο έχεις δει αυτά τα λογισμικά; Είναι σαν να έχεις μπροστά σου ένα δάσος και να κοιτάς μια μικρή οθόνη με ανόητα και μέτρια γραφικά. Ακόμα και αν βελτιωθούν δεν μπορούν να προσεγγίσουν την υπέροχη πολυπλοκότητα της φύσης ή των ανθρώπινων σχέσεων. Κάθεσαι σε μια τάξη με άλλα παιδιά και έναν δάσκαλο σε μια πανέμορφη χώρα και θα βάλεις το κεφάλι σου σαν στρουθοκάμηλος μέσα στην τρύπα του υπολογιστή; Θεωρητικά, κάποτε στο μέλλον, κάπου με άπειρα λεφτά και άριστα καταρτισμένους δάσκαλους, θα υπάρξει αυτή η cyber αίθουσα που φαντάζεσαι. Μην μπλέκουμε όμως με φαντασιώσεις.
Εγκαταλείπω και πρέπει να πάμε σε διαφημιστικά.
Ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα, ελπίζω να μην σε ψυχοπλάκωσα. Κάτσε έξω ένα δημοτικό σήμερα στο διάλειμα να δεις την ενέργεια των παιδιών και θα με καταλάβεις νομίζω.
