(Σημειώστε ότι υπάρχει και δημοφιλής σειρά τσαγιών βασισμένων στον κρόκο.)
Ο “Κρόκος” υπαρκτό πρόσωπο την μυθολογίας, φίλος του Ερμή, τραυματίσθηκε θανάσιμα παίζοντας δισκοβολία μαζί του. Από το αίμα του φύτρωσε ένα μικροσκοπικό λουλούδι με λαμπερούς στήμονες.
Το φυτό C.sativus φαίνεται ότι καλλιεργήθηκε από τους Μινωίτες σε ειδικά διαμορφωμένα «ζαφορο-κήπια», κυρίως για τα χρυσό-χρωμα παχιά και πικάντικα στίγματα του υπέρου του, τα οποία και χρησίμευαν προφανώς στην τοπική μαγειρική και την βαφική τέχνη. Η πατρίδα όμως του κρόκου είναι η Αρχαία Μεσοποταμία όπου ακόμα και σήμερα συναντάτε αυτοφυής. Ο Στράβων και ο Διοσκουρίδης αναφέρουν το φυτό αρκετές φορές κάνοντας λόγο για τις φαρμακευτικές, καρυκευτικές και βαφικές ιδιότητες του. Ο Θεόφραστος μάλιστα κάνει λόγο για το «κρόκινο μύρον», το οποίο λαμβάνεται από το φυτό, το οποίο φαίνεται ότι παρουσίαζε τεράστια οικονομική σημασία ήδη από το 1600 π.Χ. Τα άνθη του φυτού σκορπίζοντας στην αρχαία Ελλάδα και στην Ρώμη σε δημόσιες αίθουσες, χώρους συγκεντρώσεις των εταίρων, λουτρά και θέατρα. Στην Ευρώπη το φυτό καλλιεργήθηκε συστηματικά για πρώτη φορά από τους Μαυρι-
♦ ΔΗΜΩΔΗ ΙΑΤΡΙΚΗ-ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Ο κρόκος λόγω των αφροδισιακών ιδιοτήτων του συνδέθηκε ιδιαίτερα στην αρχαιότητα με τις εταίρες, είναι πλούσιος σε Β2, τονωτικός και ηρεμιστικός του στομαχιού, ανακουφιστικός και αποτοξινωτικός για το συκώτι. Στην Ινδία, την Κίνα, το Κασμίρ και την Περσία συνδέθηκε στενά με την τεκνοποίηση αν και πιστεύετε ότι οι μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει αποβολή. Πάντως είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στην Ελληνική μυθολογία το φυτό συνδέετε με τον γάμο του Δια μια και η μητέρα του η Γαία έστρωσε το νυφικό του κρεβάτι με άνθη κρόκου ώστε να επιταχύνει την τεκνοποίηση με την σύζυγο του την Ήρα. Ο Διοσκουρίδης το συνιστά για τις παθήσεις της μήτρας και ο Γαληνός για τα πονέματα των ματιών. Ο κρόκος πιστεύετε ακόμα και σήμερα ότι με την συστηματική κατανάλωση του σε μικρές ποσότητες μπορεί να καθυστερήσει την εξέλιξη του γήρατος και να τονώσει τον εγκέφαλο. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που το φυτό συνδέετε στενά στην Ινδία με πνευματιστικές τελετές.
