Κακά τα ψέματα. Όταν λέμε “πάω για μπάνιο” οι πιο πολλοί εννοούμε “θα πλατσουρίσω για πλάκα”. Δεν είναι ουσιαστικά γυμναστική. Για να γίνει αεροβική η άσκηση πρέπει να ανεβάσετε σφυγμούς για πιο πολύ ώρα. Δεν αρκεί που κρυώσατε λίγο όταν μπαίνατε και τουρλώνατε κώλο και μυς για να σας δούνε όλοι στην παραλία καλύτερα. Πρέπει να κολυμπάς αρκετή ώρα, να μείνουν κάπως πιο ψηλά οι σφυγμοί. Εμ στις περισσότερες παραλίες είναι δύσκολο. Ή θα πέφτεις σε γριές ή θα σου πέφτουν μπάλες στο κεφάλι ή θα σε πατήσει jet ski. Ακόμα κι αν βρεις μια καλή διαδρομή, ψιλοφοβάσαι στα βαθιά μην κουραστείς.
Αλλά έστω ότι βρεις μια καλή απόσταση να πηγαίνεις πάνω κάτω. Τότε αντιμετωπίζεις το κλασσικό πρόβλημα του κολυμβητή: την βαρεμάρα! Έχω “κάνει” κολυμβητής σε ομάδα και τα πράγματα είναι απλά. Αν δεν έχεις μπροστά σου καμιά καλίγραμμη συναθλήτρια ή/και κάποιο σοβαρό φιλοσοφικό θέμα να σκέφτεσαι, πρόκειται για τεράστια πρόκληση να αντέξεις. Ακόμα και στην θάλασσα με γυαλάκια ή μάσκα, σπάνια έχει αρκετά ενδιαφέροντα ψάρια ή βυθό να περνάει η ώρα ευχάριστα.
Ιδού η σημερινή μου λύση, προ πενταήμερου συνοδείας παιδιών σε camping με πισίνα.
Αδιάβροχα bluetooth ακουστικά. Ή βάζεις το κινητό σε αδιάβροχη θήκη και το κουβαλάς μαζί σου ή (αν έχει καλό Bluetooth όπως αυτά εδώ) το αφήνεις έξω από την πισίνα και ανεβοκατεβαίνεις. Ακους μουσική ή podcasts ή διαλέξεις ή οτιδήποτε μειώνει την βαρεμάρα και πριν το καταλάβεις έχεις κάνει μισή ώρα πολύ ευχάριστα!