Όλοι γκρινιάζουν. Όχι στο μνημόνιο! Αίσχος οι αναρχικοί που τα σπάνε! Εμπρός Ελλάδα! Αλλά τελικά την ώρα της κάλπης τι ακριβώς θα κάνετε;
Με τα social media δεν χρειάζεται να μου το πείτε. Βλέπω τις λέξεις που χρησιμοποιείτε πιο συχνά. (“Πασόκοι”…) Βλέπω τις πηγές που επικαλείστε πιο συχνά (και αυτές που αναφέρετε πάντα αρνητικά ή χλευαστικά). Βλέπω τους φίλους σας …και τους φίλους τους…βλέπω τις πιο συχνές λέξεις στο ιστολόγιό σου…
Αλλά έχω αρχίσει να θαυμάζω όσους λένε ανοιχτά τι πιστεύουν. Τι θα ψηφίσουν. Εκτός κι αν είναι άμεσα εμπλεκόμενοι με τα κόμματα δείχνει με τον καλύτερο τρόπο ότι δεν είναι διαπλεκόμενοι. Ότι δεν περιμένουν να φάνε και αυτοί μετά τις εκλογές, δεν περιμένουν μια θεσούλα στο δημόσιο. Δεν γκρινιάζουν για τα πάντα χωρίς αντιπροτάσεις.
Μπορεί στο διαδίκτυο να υπάρχουν πολλά trolls και ανώνυμοι λογαριασμοί, αλλά με τόσα tweets σε ξέρουμε όλοι…(ΟΚ, έπεσε λίγο έξω στην εμφάνιση το σύστημα)…
