Αυτές τις ημέρες εκτός από τα έλατα, τα μελομακάρονα και τα παιδιά, την τιμητική τους έχουν και οι ευχές. Ευχές που λέγονται συνήθως λόγω κοινωνικών συμβάσεων. Γιατί το απαιτούν οι μέρες. Γιατί έτσι επιβάλλει το savoir vivre.
Όμως οι ευχές έχουν αξία όταν λέγονται με ειλικρίνεια, πίστη και μπόλικη αλήθεια. Κάτι σαν τη μαγική δύναμη της Τίνκερμπελ του Πήτερ Παν, που βρίσκει τη δύναμη να πετάει, μόνο όσο υπάρχει πίστη και … ολίγον από νεραϊδόσκονη. Επειδή, όμως, από τη δεύτερη έχουμε έλλειψη, η πρώτη διατίθεται σε αφθονία.
Μια ευχή είναι δυνατή όταν πραγματικά την πιστεύουμε και τη λέμε μέσα από την καρδιά μας. Θα μου πείτε όλο αυτό θυμίζει λίγο Κοέλιο (που δεν είμαι και πολύ φίλη). Όμως πολλές φορές όταν ορδές θετικών σκέψεων επικεντρώνονται προς μια κατεύθυνση, υπάρχει μεγάλη ελπίδα να δούμε τα αδύνατα να γίνονται δυνατά.
Εναρμονίζομαι, λοιπόν με το πνεύμα των ημερών και με απροκάλυπτη ειλικρίνεια θα ήθελα να απευθύνω άφθονες ευχές.
Ευχές για υγεία σε όλους και ιδιαίτερα σε όσους είχαν την τύχη ή την ατυχία να γνωρίσουν με τον πιο δύσκολο τρόπο τη σημασία και την αξία της
Καλή είναι η υγεία, αλλά και αυτή δεν μένει αλώβητη από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, γι’ αυτό θα ήθελα να ευχηθώ καλύτερες προοπτικές για τους ανθρώπους αυτής της χώρας που κληθήκαμε να κάνουμε τις Ιφιγένειες προς τιμή ενός πολέμου όχι με την Τροία αλλά με την Τρόικα.
Εύχομαι καλή διάθεση και θετική προαίρεση στα δύσκολα που ελπίζω να μη σώσουν και έρθουν …(κι άλλα, πήξαμε) και στις προκλήσεις που μας περιμένουν στη γωνία. Άλλοτε για να μας δοκιμάσουν. Άλλοτε για να μας εξελίξουν. Άλλοτε για να μας γονατίσουν.
Εύχομαι νοιάξιμο και φροντίδα για τον συνάνθρωπο στην καθημερινότητα. Η ανθρωπιά μας και η κοινωνική μας παιδεία αναδεικνύονται στα μικρά και καθημερινά. Αν είναι να περιμένουμε να εκδηλώσουμε όλο μας τον καλό εαυτό όταν οι άλλοι έχουν πιάσει πάτο,. τότε αυτό δεν είναι φροντίδα για το συνάνθρωπο αλλά οίκτος. Όσο σκληρό και ολοκληρωτικό αν ακούγεται αυτό.
Ταξίδια. Πολλά ταξίδια. Σε πραγματικό και φανταστικό επίπεδο. Αν και τα πραγματικά σου δίνουν άλλο αέρα και τα φανταστικά δεν πάνε πίσω. Ταξίδια που θα μας δώσουν νέες εικόνες και θα φορτώσουν τις μπαταρίες μας που πνέουν τα λοίσθια…
Εύχομαι φίλους. Πολλούς φίλους. Ορδές ανθρώπων γύρω μας που θέλουν να μιλάμε, να γελάμε, να κλαίμε να σκεφτόμαστε μαζί. Γιατί η μοναξιά σε δυναμώνει, αλλά σαν τους φίλους , δεν έχει. Φίλους πραγματικούς που μας αντέχουν κυρίως στα δύσκολά μας και τους αναζητάμε στα δικά τους δύσκολα. Καλά τα ποτάκια και τα μεζεδάκια αλλά στο τραπέζι που πονάει κάθονται μόνο οι … εκλεκτοί.
Καλές οι αμπελοφιλοσοφίες αλλά οι ημέρες απαιτούν και άλλα. Πιο απτά. Για αυτό εύχομαι καινούργια επαγγελματική αρχή σε όλους όσους δοκιμάζονται από την επιδημία που λέγεται «ανεργία». Όσο και αν δεν το πιστεύουμε πλέον, η χρησιμότητα κάποιου επιβεβαιώνεται κατά μεγάλο μέρος από την επαγγελματική του δράση και καταβαραθρώνεται από την επαγγελματική του αδράνεια.
Γεμάτα ψυγεία και ζεστά σπίτια. Καλή η ζεστή καρδιά και το χορτάτο συναίσθημα, αλλά πλέον παλαιά πεζά θέματα έχουν ανέβει στο βάθρο της πρώτης ανάγκης. Για αυτό εύχομαι κατσαρόλες αχνιστές με σπιτικό φαγητό και σαλόνια ζεστά – όχι με μαγκάλια!
Εύχομαι ένα σπίτι για όλους εκείνους που βρέθηκαν στο δρόμο και αναπολούν να ακούσουν πάλι τον ήχο από το κλειδί που ανοίγει την πόρτα του δικού τους σπιτιού. Τα πεζοδρόμιο είναι για να περπατάμε, όχι για να κοιμόμαστε. Μακάρι όσοι όλοι κλήθηκαν να βιώσουν αυτή την δοκιμασία να βρεθούν μέσα σε τέσσερις τοίχους και πάλι.
Αν και δεν απαντώ σε ερώτηση καλλιστείων, η ΕΙΡΗΝΗ ήταν είναι και θα είναι μια ευχή που πάντα θα πρέπει να εκστομίζεται με πίστη και σεβασμό. Ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Γιατί ο πόλεμος έχει πολλά πρόσωπα. Είναι στρατιώτης, είναι οικονομολόγος, είναι θρησκευτικός ηγέτης, ποτέ όμως δεν είναι πραγματικός άνθρωπος.
Και κλείνω τον ευχετήριο καταιγισμό μου ευχόμενη σε όλους μας ψυχική ηρεμία και πλούσια ψυχική ανθεκτικότητα που θα μας δίνει τη δύναμη να παλεύουμε όταν μας επιτίθενται άνθρωποι και καταστάσεις και να στηρίζουμε τους άλλους, όταν δεν αντέχουν.
Πολύ ιδεαλιστικά όλα αυτά. Αλλά, σας βεβαιώνω είναι ξέχειλα από αλήθεια και ειλικρίνεια.
Χρόνια πολλά και χρόνια καλά, σε όλους.
Και όποιος θέλει το κακό μας έχω μια ωραιότατη λίστα ευχές –που δεν είναι της παρούσης!
