Το «κυνήγι» των χαμένων ναυαγίων.

Βυζαντινό εμπορικό πλοίο του 5ου αιώνα μ.Χ που βρέθηκε στο Γενί Καπί. Ήταν φορτωμένο με παστό ψάρι, ξηρούς καρπούς και φρέσκα φρούτα, που διατηρήθηκαν άριστα σαν σε «κονσέρβα». Βυθίστηκε σε θύελλα στη θάλασσα του Μαρμαρά.

Ένα από τα πιο φημισμένα ναυάγια της Μεσογείου είναι εκείνο που συνέβη το 302 π.Χ. έξω από το κυπριακό λιμάνι της Κυρήνειας. Μια πειρατική επιδρομή ήταν η αιτία να βουλιάξει το πλοίο που έμεινε γνωστό ως «Πλοίο της Κυρήνειας». Το σκάφος, αφού κτυπήθηκε, κάθισε σε επίπεδο βυθό σε βάθος 50 μέτρων ανοιχτά της πόλης.
Η άμμος και η λάσπη το κάλυψαν γρήγορα με τον προστατευτικό τους «πέπλο» και οι λίγοι αμφορείς που εξείχαν από τον υγρό τάφο τους επέτρεψαν στον κυρηνιώτη δύτη, Ανδρέα Καριόλου, να το εντοπίσει, το 1967. Από το μήκους δεκαπέντε μέτρων σκαρί σώθηκε το 75%, γεγονός που βοήθησε πριν από είκοσι χρόνια να επιχειρηθεί η κατασκευή ενός ακριβούς ομοιώματος στο Πέραμα, στο ναυπηγείο του Μανώλη Ψαρρού.

Μετά την ανέλκυση και συντήρηση του ναυαγίου, ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Texas, Richard Steffy, συναρμολόγησε το καράβι στο Κάστρο της Κυρήνειας, όπου βρίσκεται.

H θέση του ναυαγίου «Κερύνεια» όπως βρέθηκε το 1965. Η άμμος και οι αμφορείς το προστάτευσαν.

Όσα ναυάγια ξύλινων πλοίων διατηρήθηκαν σε καλή κατάσταση ήταν θαμμένα μέσα σε ιζήματα ή κάτω από σωρούς κεραμικών φορτίων. Έτσι παρέμειναν προφυλαγμένα από την καταστροφική επιδρομή των σκουληκιών και δεν διαλύθηκαν.

Το αποκαλούμενο Shipworm είναι μαλάκιο που σκάβει στο ξύλο σήραγγες και αποσυνθέτει σταδιακά τα ξύλα. Ένα εκτεθειμένο ξύλινο ναυάγιο, μπορεί να διασπαστεί από αυτό το ‘σκουλήκι’ σε λιγότερο από πέντε χρόνια, δίνοντας του τη μορφή ελβετικού τυριού.