Πώς θα αντιδρούσε κάποιος αν ήταν φυλακισμένος μέσα στο ίδιο του το κορμί με το μυαλό ανέπαφο αλλά χωρίς καμία δυνατότητα επικοινωνίας με το περιβάλλον;
Πώς μπορεί κανείς να επικοινωνήσει συναισθηματικά όταν είναι κυριολεκτικά αόρατος στους ανθρώπους που γνωρίζει και αγαπά;
Ο Martin Pistorius ήταν ένα υγιές και χαρούμενο δωδεκάχρονο παιδί όπως όλα τ’άλλα της ηλικίας του όταν μια μέρα διαγνώστηκε με μια ασθένεια που οι γιατροί πίστευαν ότι είναι κρυπτόκοκκος μηνιγγίτιδα και βυθίστηκε σε κώμα για δώδεκα ολόκληρα χρόνια.
Οι γιατροί είπαν στους γονείς του πως ο γιος τους θα παρέμενε φυτό για όλη την μετέπειτα ζωή του μέχρι να πεθάνει και γι’αυτό εισηγήθηκαν τη μεταφορά του από το νοσοκομείο στο σπίτι, καθώς θεωρούσαν άσκοπη την περαιτέρω νοσηλεία του.
Ο πατέρας του ξυπνούσε κάθε μέρα στις πέντε το πρωί για να τον ντύσει, να τον μεταφέρει στο αυτοκίνητο και να τον πάει στο ειδικό κέντρο αποκατάστασης.
Οχτώ ώρες μετά πήγαινε να τον παραλάβει, τον πήγαινε στο σπίτι και τον έκανε μπάνιο, τον τάιζε και τον έβαζε στο κρεβάτι. Στη συνέχεια, έβαζε ξυπνητήρι ανά δύο ώρες προκειμένου να τον ξυπνήσει και να τον βοηθήσει να αλλάξει θέση στο κρεβάτι.
Η μητέρα του Joan, ανέφερε πως τον θυμάται ακίνητο στο κρεβάτι και την ίδια να εύχεται να πεθάνει ο γιος της προκειμένου να ανακουφιστεί από το μαρτύριο του.
Ο Martin ξεκίνησε να ξυπνά από το κώμα στα δεκατέσσερα του χρόνια. Όμως παρόλο που μπορούσε να δει και ν’ αντιληφθεί τα πάντα γύρω του, εντούτοις παρέμενε εγκλωβισμένος μέσα σ’ένα ακίνητο σώμα.
«Όλοι είχαν συνηθίσει να με βλέπουν ως φυτό και κανείς δεν παρατήρησε πως είχα αρχίσει να ανακτώ τις αισθήσεις μου και να αντιδρώ στο περιβάλλον. Η σκληρή πραγματικότητα με χτύπησε κατακέφαλα όταν συνειδητοποίησα πως θα συνεχίσω να ζω την υπόλοιπη ζωή μου εντελώς μόνος. Σκεφτόμουν πως ποτε κανείς δεν θα μου δείξει ευαισθησία και πως κανείς δεν θα με αγαπήσει. Όταν βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση, απλά υπάρχεις αλλά δεν ζεις. Είναι το πιο σκοτεινό σημείο που μπορεί να βρίσκεται κανείς. Επιτρέπεις στον εαυτό σου να εξαφανιστεί.»
«Ενώ ο πατέρας μου είχε αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στη φροντίδα μου, η μητέρα μου ούτε που με πλησίαζε. Στο πρόσωπο της έβλεπα αποτυπωμένη την οργή και το θυμό γι’αυτό που μου συνέβη. Ήθελε μπω μόνιμα σ’ένα κέντρο αποκατάστασης αλλά ο πατέρας μου δεν το δέχτηκε ποτέ.»
Με την πάροδο του χρόνου άρχισε να κατανοεί την απόγνωση της μητέρας του και τα σκληρά της λόγια όταν του ευχόταν να πεθάνει. Κάθε φορά που τον κοίταζε, έβλεπε σε αυτόν το υγιές παιδί του παρελθόντος που λάτρευε.
Σήμερα ο Martin είναι 39 ετών και παντρεμένος με την Joanna που στέκεται σαν βράχος στο πλευρό του κι έγραψε ένα βιβλίο για τη ζωή του με τίτλο «Ghost Boy”.
Ο Martin είναι ένα τρανό παράδειγμα ανυπέρβλητης ψυχικής δύναμης και μεγαλείου που κατάφερε να υπερπηδήσει τα σκληρά χτυπήματα της μοίρας και να βγει νικητής.
Πηγή: dailymail.com