Εκεί που αναρωτιόμασταν που πάει το πράγμα με την συνδρομητική τηλεόραση, όσο έκαναν δραματικά συμβούλια με κλειστές πόρτες και δημοπρατήσεις, η αγορά και η τεχνολογία προσπέρασε και μπήκε από το παράθυρο. Η Ελλάδα βλέπει NetFlix. Η Ελλάδα βλέπει σειρές, ξένες σειρές, μανιωδώς και ταυτόχρονα με τον υπόλοιπο πλανήτη. Χωρίς να περιμένει να τα διαφημίσει κάποιο κανάλι εδώ. Και μάλιστα “η Ελλάδα” των νέων, των ενεργών, των τεχνολογικά πιο προηγμένων. Αυτών που θέλουν οι διαφημιστές. Άφησε τους γέρους να βλέπουν πρωινάδικα και ειδήσεις τα βράδια. Σταμάτησαν να ψάχνουν οι γονείς στο YouTube παλιά επεισόδια Πέπα το γουρουνάκι και απλά πετάνε στα μούτρα του παιδιού NetFlix. “Βαριέμαι” λέει ο τριαντάρης, “να ψάχνω πειρατικά”, οπότε μοιράστηκε μια συνδρομή με 3 φίλους, “βολεύει καλύτερα, σιγά το έξοδο”.
Είναι πρόκληση σε όλα τα επίπεδα. Πρόκληση στην κάθε εξουσία που νόμιζε ότι ήξερε πως θα βάλει χέρια στα ΜΜΕ πριν τις επόμενες εκλογές. Πρόκληση στους επιχειρηματίες (καλούς και κακούς) που προσπαθούν με παλιά ή σύγχρονα όπλα να κερδίσουν μερίδιο αγοράς. Πρόκληση σε όσους σκεφτόμαστε και αναρωτιόμαστε που στέκεται ένας Έλληνας σε ένα διεθνοποιημένο τοπίο χωρίς να στηλώνει τα πόδια αχρείαστα αλλά και χωρίς να χάσει κάτι που αξίζει.
Η δική μου συμβουλή; Είναι νωρίς ακόμα. Ας το ζήσουμε λίγο, να το επεξεργαστούμε. Ας δούμε τι γίνεται αλλού, ας καταλάβουμε τα θετικά της φάσης. Ας διαβάσουμε ωραία ραπόρτα όπως αυτό εδώ (future-of-media-entertainment-special-report-2018) το δεκαεξασέλιδο αναλυτικό αφιέρωμα Βρετανικής εφημερίδας. Για υλοποίηση τέτοιων τεχνολογιών (πχ Ooyala) στην Ελλάδα, τραβάτε εδώ.