Η σχέση μητέρας και γιού είναι πραγματικά περίπλοκη και το ξέρω από πρώτο χέρι διότι έχω έναν πρώην σύζυγο, έναν μπαμπά, έναν αδερφό και ένα γιο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ελκυστικό για μια γυναίκα από έναν άντρα που λατρεύει τη μαμά του σαν θεά, της συμπεριφέρεται με σεβασμό και τη βοηθάει.
Όμως, δεν υπάρχει τίποτα πιο απωθητικό για μια γυναίκα να βλέπει έναν άντρα-και ειδικά τον άντρα της-να μην πατάει πόδι, να αφήνει να τον κάνει ό,τι θέλει η μητέρα του, να την αφήνει να τον ελέγχει να τη φοβάται και να τη βάζει πάντα πάνω απ’ όλα, ακόμη και από το καλό της οικογένειάς του (και όλο αυτό μπροστά στη γυναίκα του).
Νομίζω υπάρχουν χιλιάδες άντρες εκεί έξω που δεν ξέρουν τι είδους σχέση να έχουν με τη μητέρα τους ώστε να κρατήσουν τις ισορροπίες και πολλές φορές η σχέση μητέρας-γιού έχει τεράστια επίδραση στο γάμο του πρώτου, σε σημείο πολλά ζευγάρια να χωρίζουν εξαιτίας αυτής της σχέσης.
Η πολύ στενή σχέση μητέρας-γιού, προέρχεται από τη παιδική ηλικία και από τις συνθήκες που έχει μεγαλώσει ένα παιδί.
Για παράδειγμα, μπορεί ο μπαμπάς του άντρα να είχε φύγει όταν εκείνος ήταν μικρός και η μητέρα του να ήταν ο μόνος άνθρωπος που είχε στη ζωή. Ή μπορεί ο μπαμπάς του να πέθανε όταν ήταν μικρός και από τότε να προσπαθεί να παρηγορεί τη μητέρα του και να μην της χαλάει χατίρι ώστε να καλύψει την απουσία του πατέρα του στη ζωή της μητέρας του. Ή μπορεί ο πατέρας του να φερόταν εξευτελιστικά στη μάνα του και από τότε να προσπαθεί να τη προστατέψει με κάθε τρόπο.
Γενικότερα στο αντρικό πρότυπο, και δη στο πατρικό, οφείλονται κατά πολύ τέτοιες συμπεριφορές σε σημείο ένας άντρας να αποκαλείται ή ακόμη και να είναι αυτό που λέμε «μαμάκιας», με καταστροφικές συνέπειες στη σχέση του με τη κοπέλα του ή τη γυναίκα του.
Κι ενώ είναι απόλυτα κατανοητή η ανάγκη ενός άντρα να θέλει να φέρεται καλά στη μητέρα του, υπάρχουν διάφοροι τύποι υγιών και μη υγιών συμπεριφορών όπως:
Δεν είναι υγιές: Ο άντρας αισθάνεται υποχρεωμένος να βλέπει τη μητέρα του και αν την περιλαμβάνει πάντοτε στα σχέδιά του. Θα εγκαταλείψει τα πάντα με ένα της τηλέφωνο επειδή νιώθει ενοχές κάτι που όμως σύντομα θα προκαλέσει προβλήματα στις οικογενειακές και προσωπικές του σχέσεις.
Είναι υγιές: Αν η μητέρα τύχει να τηλεφωνήσει στο γιο της και ζητήσει να τον δεί, εκείνος θα δεχτεί μόνο αν δεν έχει κανονίσει κάτι άλλο εκτός αν πρόκειται για κάτι εξαιρετικά επείγον. Αλλιώς μπορεί να της προτείνει να τα πούν σύντομα αλλά κάποια άλλη στιγμή. Όταν συναντηθούν, μπορεί να την αγκαλιάσει και να τη διαβεβαιώσει ότι την αγαπάει. Καμιά φορά, και οι μαμάδες μεγαλώνοντας, γίνονται μικρά παιδιά…
Δεν είναι υγιές: Ο άντρας φοβάται ότι η μητέρα του θα θυμώσει μαζί του ή δεν θα του ξαναμιλήσει αν την απογοητεύσει και αν δεν κάνει ότι του ζητήσει. Μια σύζυγος ή σύντροφος θα εκνευριστεί από αυτό το φόβο και σίγουρα θα δημιουργηθεί ένταση στη σχέση του ζευγαριού.
Είναι υγιές: Ο άντρας δεν φοβάται το πρόσωπο που υποτίθεται ότι αγαπά απεριόριστα και που καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει παιδί που να μην «απογοητεύει» το γονιό του, μέσα στη ζωή. Αντιθέτως, αυτός ο άντρας αν θέλει να πεί ή να κάνει κάτι που ξέρει πως θα ταράξει τη μητέρα του, θα το πεί με ειλικρίνεια επειδή ξέρει πως η μητέρα του με τον καιρό θα το ξεπεράσει και σίγουρα δεν θα πεθάνει!
Δεν είναι υγιές: Ο άντρας που φοβάται πως αν δεν κάνει αυτό που θέλει η μητέρα του, εκείνη θα τον αγνοήσει ή θα τον απορρίψει. Αυτός ο φόβος τον γεμίζει ενοχές και τον καθιστά ανίκανο να πεί όχι ακόμη κι αν αυτό είναι απαραίτητο. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι για από φόβο μήπως τον απορρίψει η μητέρα του, μπορεί να καταλήξει να τον απορρίψει η γυναίκα του. Δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε!
Είναι υγιές: Ο άντρας που έχει θαυμάσια σχέση με τη μητέρα του και τη βλέπει κάθε φορά που μπορεί να της αφιερώσει 100% από το χρόνο του χωρίς να έχει το μυαλό του στη κοπέλα του που θύμωσε επειδή ακύρωσε το ραντεβού του μαζί της ή στη γυναίκα του που τσαντίστηκε επειδή θα πάει μόνη της στη γιορτή που κάνει το σχολείο του παιδιού.
Είμαι κι εγώ μητέρα και όταν ο γιος μου μεγαλώσει, γνωρίσει μια γυναίκα και τη παντρευτεί, έχω ορκιστεί στον εαυτό μου πως θα καταλάβω ότι είναι ερωτευμένος μαζί της και ότι θα τη βάζει πάνω από μένα και πάνω απ’ όλα. Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής και δεν σημαίνει πως κάποιος, μεγαλώνοντας, δεν αγαπάει τους γονείς του, αλλά ότι απλά αλλάζουν οι προτεραιότητές του.
Οι μαμάδες που δεν το βλέπουν αυτό-διότι φέρουν κι εκείνες μεγάλο μερίδιο ευθύνης όταν το αγόρι έχει τέτοια ενοχική συμπεριφορά-πρέπει να κάνουν πέρα τον εγωϊσμό τους και να βάλουν πάνω απ’ όλα την ευτυχία των παιδιών τους, όσο χρονών και να είναι, όποια οικογενειακή κατάσταση και αν έχουν.
Μπορεί να απογοητευτείς, να πληγωθείς αλλά αυτό είναι το φυσιολογικό όταν έχεις οικογένεια και υποχρεώσεις.
Όταν εσύ έγινες μητέρα, δεν έβαζες πάνω απ’ όλα την οικογένειά σου; Δεν σε ενοχλούσε όταν ο άντρας σου, έπαιρνε το μέρος της πεθεράς σου ακόμη και σε θέματα που είχε άδικο; Πώς ζητάς τώρα απ’ το παιδί σου, να κάνει το αντίθετο;
Τέλος, κάτι που λέω πολύ συχνά στις γυναίκες είναι «Ο τρόπος που ένας άντρας φέρεται στη μητέρα του, είναι και ο τρόπος που θα φερθεί σε εσένα». Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο άσχημα ένιωσα όταν βγήκα με έναν τύπο που τον πηρε τηλέφωνο η μητέρα του και εκείνος της μιλούσε απότομα μέχρι που την είπε «βλαμένη». Έφυγα και δεν με ξαναείδε, τόσο πολύ χαλάστηκα. Αντίθετα, αν ένας άντρας φοβάται τη μητέρα του σε σημείο να την απωθεί, θα κάνει το ίδιο και στη γυναίκα του, ακόμη και υποσυνείδητα.
Όλοι οι άντρες οφείλουν να φέρονται στις μητέρες τους με καλοσύνη, ευγνωμοσύνη και σεβασμό αλλά επειδή το θέλουν και όχι επειδή η μητέρα τους, το περιμένει ή το απαιτεί.
Καμία μαμά δεν είναι τέλεια αυτό όμως δεν σημαίνει πως ένας άντρας δεν πρέπει να προσπαθεί να έχει όσο το δυνατόν καλύτερες και υγιείς σχέσεις τόσο μαζί της όσο και με τη σύντροφό του ή τη γυναίκα του και μητέρα των παιδιών του.
Πηγή: huffingtonpost.com