Category: ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ

Πλησιάζουν γιορτές, να ανακεφαλαιώσω τα βασικά για να ξεσκίσετε οποιοδήποτε μεγάλο κοινό γεύμα. Ναι, έχει σημασία η σειρά που θα τα φας για να χωρέσουν περισσότερα.  Κρέατα πρώτα, δεν παίρνουν χώρο.Μην φοβάστε κανένα κρέας αλλά προφανώς τα πιο υγρά και μαλακά, τύπου μπριζόλα μοσχαρίσια, κατεβαίνουν πιο άνετα και ευχάριστα.Ο κάθε άνθρωπος αντιδράει διαφορετικά σε κάθε…… Continue reading Συμβουλές για το φαγοπότι των Χριστουγέννων (ή του Πάσχα)

Μόνο ηλίθιος προσπαθεί να τακτοποιήσει το σπίτι του όσο είναι ακόμα μέσα παιδιά.  Είναι σα να πλένεις τα δόντια σου τρώγοντας ταυτόχρονα τούρτα σοκολάτα.  Ειρωνεία αν είσαι τούρτα, ο ίδιος που σε έσωσε από την φωτιά με τα κεράκια φυσώντας τα τόσο δυναμικά μετά να σε τρώει.   “Θα κάνω ότι κοιμάμαι!” φώναξα.   Το καλύτερο…… Continue reading O Ιούδας κρατούσε οδοντόβουρτσα

H διαφορά μεταξύ του εμπρηστή, του παθητικού θεατή και του πυροσβέστη είναι πολύ μικρή.  Όταν γεννιέται ένα μωρό, εκεί που κλαίει πρώτη φορά, πολλοί το ακούνε.  Αλλά κάποιος παθαίνει κάτι διαφορετικό, κάποιος πονάει στην ψυχή του για το πλασματάκι που υποφέρει και πλαντάζει.  Είναι μια δύναμη που αποκτούν πάνω σου τα παιδιά σου και πρέπει…… Continue reading Όταν ακους στο μαιευτήριο το δέντρο

Ως γονιός πιο περήφανος είμαι για τις φορές που γύρισα σπίτι με άδεια χέρια.  Τις ερωτήσεις που δεν απάντησα.  Την πίτσα με πεπόνι, γιατί όχι;   Στη χειρότερη θα έχουν να ασχολούνται στο Facebook όλοι για καιρό.  Παλιά έλεγαν ότι χρειάζεται ένα ολόκληρο χωριό για να μεγαλώσεις παιδιά.  Τώρα δεν είναι πολιτικά ορθό, έχουν δικαιώματα…… Continue reading Τυφλωμένος από τα φώτα των σ’αγαπώ που δεν άκουσα

Σήμερα μάλλον είναι αυτό που λένε ότι σηκώθηκα από την λάθος πλευρά του κρεβατιού.  Βασικά όλες οι πλευρές του κρεβατιού λάθος είναι όταν βαριέσαι να σηκωθείς. Ώρα να αλλάξω το στρώμα, το πέταξα από το παράθυρο να το πάω αργότερα στα σκουπίδια.  Χάλια κοιμήθηκα.  Ο μικρός όλο με ξυπνούσε γιατί νόμιζε ότι είχε μπει φάντασμα…… Continue reading Κοιτάζοντας τον γορίλα στα μάτια

Η σχέση μας είναι ισότιμη.  Εγώ φέρνω την σταθερότητα, τα λεφτά και το χιούμορ. Κι αυτή τις μουνόψειρες. Τέτοια εποχή το καλοκαίρι οι γείτονές μας είναι από τους λίγους που χαίρονται τον καύσωνα γιατί βγάζει τα σκουπίδια φορώντας μόνο την κιλότα της.  Είναι και ξεχειλωμένη κιλότα, φαίνονται όλα βασικά επειδή πλακωνόμαστε κάθε φορά ποιος θα…… Continue reading Καρπούζια και τηλεκοντρόλ

“Επιβίωσα μια δυσκολη οικογένεια” μου είπε κι έψαξε με τα μάτια στο άδειο τραπέζι στο μπαλκόνι της, σα να είχαν πάρει ήδη τις διαθέσιμες καρέκλες τα φαντάσματα που την ταλαιπώρησαν μικρή. Η γειτόνισσα είναι μιλφάρα, χαλάλι να λέει και τέτοια καμιά φορά. Έκατσα γιατί θα είχε κι άλλο σίγουρα: “Όταν με χτυπούσε, ήταν πραγματικά -το…… Continue reading Πότε τελειώνει ο πόλεμος;

Παραταιριάζει. Δεν μπορώ να σταματήσω να λέω ιστορίες με μοιραίες γυναίκες και καπνισμένα μπαρ, κακόφημα σοκάκια και αισθησιακή βροχή. Είναι σαν κάτι eshop που μια φορά βάζεις κάτι στο καλάθι κατά λάθος και μετά σου φέρονται σαν να τους παντρεύτηκες. Δεν μπορώ να τα σταματήσω. “Αχ Αλέκο, μη σταματάς! Μου αρέσουν αυτές οι ιστορίες σου.…… Continue reading Ποτέ μην βάζεις τέτοια τζαζ αργά το βράδυ.

Πρώτη μέρα διορισμού:Έφτασα νωρίς στο γραφείο, με περίμενε η προϊσταμένη και με καλωσόρισε. Λόγω της πανδημίας είμαι μόνος, ξεκίνησα να διακοσμώ το γραφείο. Πίσω μου έβαλα μια αφίσα από την Ζάκυνθο και από την απέναντι μεριά μια από τη Λευκάδα. Σήκωσα το γυαλί από το γραφείο και έβαλα καφέ και μαύρα σπόρια από κουλούρι από…… Continue reading Διορίστηκα! (Σπονδυλωτές ιστορίες)

Λοιπόν είχα μια φίλη στο Facebook απίστευτα σέξι και ξαφνικά εξαφανίστηκε.  Δυο οι πιθανότητες:   1) Με γούσταρε τρελά, άναβε με κάθε μου ανάρτηση, κατάλαβε ότι δεν θα δούλευε ποτέ η σχέση μας τόσο που με ήθελε , δεν ήξερε πως να μου το πει, βραχυκύκλωσε συναισθηματικά      ή 2) Πέθανε. Είναι σαν τα εμβόλια mRNA, λένε…… Continue reading Μύωψ άθεος

Στο κρατητήριο σκεφτόταν το κομμάτι παζλ που είχε καταπιεί κι αν θα βγει ποτέ να δει άλλα μέρη στον κόσμο.  Το πιο μακρινό μέρος που είχε πάει ποτέ ήταν η Θεσσαλονίκη, ήταν ένας που γνώρισε online και πήγε με το ΚΤΕΛ να τον δει και βέβαια πηδήχθηκαν σαν τα κουνέλια όλο το βράδυ και μετά…… Continue reading Με την ντουντούκα στον Δούναβη (ΡΣΑΤΑ 7)

Θα ήταν ψέμα να πει ότι η μιζέρια του πατέρα του δεν του έφερνε κάποια χαρά.  Ο παπάς ξύπνησε ιδρωμένος.  Υπέφερε στα χέρια του ως παιδί, υπέφερε πολύ και κάθε πόνος που χτυπούσε τον πατέρα ήταν είδος δικαιοσύνης, ισορροπία στο Σύμπαν, αίτιο και αιτιατό κάπως να βρεθούν.  Όπως και να έρθουν τα πράγματα δεν θα…… Continue reading Στράτος και η μιζέρια του παπά (ΡΣΑΤΑ 7)

Το σπέρμα και το πάθος στεγνώνουν εξίσου γρήγορα.  Όταν ήταν παιδί, λάτρευε τα μαρούλια, της φαίνονταν μαγικά έτσι τυλιγμένα, έτσι που μεγάλωναν στο μποστάνι της μάνας της.  Οπότε πήγαινε και τα έβγαζε πέντε πέντε, τα κατέστρεφε πρόωρα και τα πήγαινε στο δωμάτιό της να τα θαυμάσει, να τα φχαριστηθεί.  Η μάνα της τσαντιζόταν, δικαίως, που…… Continue reading Δέντρα, διάρροιες και διμούτσουνες κατσαρίδες στο τακούνι (ΡΣΑΤΑ6)

O συναγερμός στο εργοστάσιο ήταν σπάνιος αλλά όλοι ήξεραν ακριβώς τι έπρεπε να κάνουν.  Σταμάτησε η γραμμή παραγωγής.  Έκλεισαν ερμητικά με ταινίες όσα προϊόντα ήταν ήδη στα κουτιά τους.  Όλοι οι εργαζόμενοι στην εταιρεία παραγωγής παζλ καθώς φρόντιζαν τα πόστα τους και έβαζαν προσεκτικά σε σακούλες τα πάντα, άρχισαν να μαζεύονται γύρω από την νεαρή…… Continue reading Μακριά μαλλιά που βγάζουν σπίθες (ΡΣΑΤΑ 5)