Έπρεπε να τους μαζεύουν όλους τους πολιτικούς αρχηγούς που συμμετέχουν στις Εκλογές, χωρίς επικοινωνία με τα στελέχη τους και τα κρυφά exit polls του κόμματος και τους εκλογομάστορες, σ’ ένα Ζάππειο ας πούμε.
Μπροστά τους θα είχαν μια σειρά από τούρτες-κάλπες, υπερμεγέθεις.
Καθώς θα ολοκληρωνόταν η διασταύρωση των αποτελεσμάτων από τα τμήματα και τις Περιφέρειες, ο Τελετάρχης του Υπουργείου Εσωτερικών κλπ θα πάταγε ένα τηλεκοντρόλ ειδικό και θα πεταγόταν από κάθε τούρτα μια καλλονή ―ή ένας καλλονός, κατά περίπτωση, ολόγυμνοι, με τις σαντιγύ και τις κρεμ πατισερί, και θα φώναζε “Πρώτο Κόμμα!” ορμώντας πάνω στον/στην πολιτικό αρχηγό και πασαλείβοντας τον· ή, λίγο αργότερα ας πούμε, “Αυτοδυναμίαααα!!!” και δώστου φιλιά και αγκαλιές και τσαφ τσαφ τασφ τα φλας των φωτογράφων!
Η αγωνία στο κατακόρυφο και: σπλατς! νέα καλλονή “Μπαίνετε στη Βουλή!!!!” και κλάμα ο αρχηγός που είχε πάει η ψυχή του στην Κούλουρη…
Έτσι θα συνέχιζαν μέχρι να ανακοινωθεί και ο τελευταίος και μετά θα έβγαιναν δέκα ρωμαλέοι ας πούμε, μη γίνουμε ρατσιστές, και θα ορμούσαν σε όσους έμεναν απ’ έξω περιλούζοντάς τους με σαντιγύ-αφρό και ουρλιάζοντας “γάμοι” (οι μισοί) και “Σάκη” (οι άλλοι μισοί), προφανώς κάτι που αναφέρεται στον Ρουβά, δεν κατάλαβα… Και θ’ ακολουθούσε ένας τεράστιος τουρτοπόλεμος μεταξύ αρχηγών και μοντέλων και ρεπόρτερ και όλων και όλοι θα τα βλέπαμε απ τις τηλεοράσεις και τις γιγαντο-οθόνες στις πλατείες και θα ‘μασταν όλο Αγάπη…
Ονείρατα, ονείρατα κι όπου τα βλέπεις σφύρα τα.
Είμαστε τόσο μαλάκες που ούτε την γιορτή της Δημοκρατίας δεν κατορθώνουμε να ηρεμήσουμε μπας και γίνουμε πάλι ένα έθνος, ένας λαός.
Εκεί, να βγάλουμε το μάτι του γείτονα. Και της κατσίκας του. #sixtir_kwloellhnes
