Ποιος σφύριξε στους Χρυσαυγίτες τι σημαίνουν τα λατινικά; Ας τους μπέρδευαν λίγο με την Agatha Christie, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό; Να έβαζαν μια πινακίδα που να γράφει “κέντρο φιλοσοφικών ερευνών”. Κάτι τέτοια τα αποφεύγουν όπως οι βρικόλακες το σκόρδο. 
Ή ας έκαναν πριν το κανονικό λανσάρισμα ένα…beta προϊόν να δούνε αντιδράσεις.
Είναι λίγο περίεργα τα κριτήριά μας αυτή την εποχή. Λένε “χάρη στην Χρυσή Αυγή έχει καθαρίσει το κέντρο“. Είναι σαν να λες ότι “χάρη στην Αλ Καίντα έχει πάρει μπρος η βιομηχανία όπλων.” Βέβαια τι τους νοιάζει αν οπλοφορούν τα παιδιά; Και μπανάνα να είχε στην τσέπη του ο Παναγιώταρος θα έλεγαν ότι είναι ρατσιστής και την έχει για να αποσπά την προσοχή των μαύρων φαντάζομαι.
Όταν μπήκα τελικά να δω την παράσταση, ΟΚ θύμιζε λίγο τσοντάδικο. Και μετά άρχισαν να μου γκρινιάζουν κάποιοι. “Αίσχος!” Σιγά ρε παιδιά κι εσείς εδώ δεν είστε; Μάταια τα επιχειρήματά μου. Η γκρίνια συνεχίστηκε. Ήρθε η ταξιθέτρια, τα ίδια. Ακούνητος εγώ. Μετά όμως επέμενε και ο διευθυντής.
Ε, βαρέθηκα. Πήρα τα παιδιά μου και έφυγα.
(Αν σας άρεσε αυτό, παρόμοια πειράματα σουρεαλιστικής γραφής είναι το “γιατί δεν κουρεύουμε τις κατσίκες” και το “σκυλίσια ζωή και κεφάλι γαϊδάρου“.)
