In a nutshell – Ρένα Τριανταφύλλου

/… κάνε το καλοκαίρι μας να αξίζει και εγώ σου υπόσχομαι φυγές…/

(Ρ.Τ)

“Και αφού μπόρεσες να μου το πεις και τότε,  δε θα διστάσεις να μου το πεις και τώρα- τώρα που η δυστυχία υπήρξε η πιο αποδοτική μαθητεία μου κι έχω διδαχθεί να καταλαβαίνω τι ήταν η καρδιά σου. Έχω λυγίσει και έχω τσακίσει αλλά – ελπίζω- έχω γίνει καλύτερη πια. Ας είσαι μαζί μου τόσο διακριτικός και τόσο καλός όσο ήσουν κι ας μου πεις πως είμαστε φίλοι! ‘Είμαστε φίλοι’ …Πήρα το χέρι της στο δικό μου και απομακρυνθήκαμε από το ερειπωμένο μέρος κι όπως σηκωνότανε η πρωινή καταχνιά , χρόνια πριν, έτσι και τώρα, η βραδινή καταχνιά σηκωνότανε. Και σ’όλη την ανοικτή απέραντη έκταση που μου έδειχνε, δεν έβλεπα πια πουθενά σκιά άλλου χωρισμού μας. ”