Λίνα Ζαρκαδούλα: Οι παραστάσεις είναι ίσως σαν τα αστέρια… Συνέντευξη στη Μαρκέλλα Καζαμία Πριν από αρκετό καιρό, στο Θέατρο Ιλίσια, βλέποντας την παράσταση…
Χρόνης Μίσσιος – Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον,…
Το μήνυμα της ημέρας: Σημαντικές επιλογές – Λίλιαν Σίμου Δευτέρα 3 Οκτωβρίου και ο Άρης στον Αιγόκερω κινείται σε σύνοδο προς έναν αργό αστεροειδή,…
Σε αυτόν τον καταγάλαν’ουρανό, κρατάμε ημερολόγιο. Γρατζουνάμε με ζωές τις ιστορίες, τα πάθη, τα λάθη, τις ολιγωρίες μας, σε σύννεφ’ασχημάτιστα ακόμα. Και όταν βρέξει, όταν σπάσουν τα νερά, λίγοι, πολύ λίγοι μ’ορθάνοιχτο στόμα και καρδιά διαβάζουμε -όσο μπορούμε- το Ατέλειωτο Τεφτέρι τ’Ουρανού. http://bit.ly/2doDqhc
Tο Ατέλειωτο Τεφτέρι τ’Ουρανού Σε αυτόν τον καταγάλαν’ουρανό, κρατάμε ημερολόγιο. Γρατζουνάμε με ζωές τις ιστορίες, τα πάθη, τα λάθη,…
“I think I am superior to the common run of men in noticing things which easily escape attention, and in observing them carefully. My industry has been nearly as great as it could have been in the observation and collection of facts. What is far more important, my love of natural science has been steady and ardent.” -Charles Darwin http://bit.ly/2diUsBl
“Μητέρα και μ’αρέσει” Μια γλυκιά κουταβίνα ποζάρει Όχι, δεν είχε μόνο η Ντέμι Μουρ την ανάγκη να επιδείξει την υπέροχη κοιλιά της…
In the late nineteenth century, female cyclists were warned that riding could lead to “bicycle face,” a look of being exhausted and weary. http://bit.ly/2cKpPDp
Ποια φοβάται το Ισλαμικό κράτος; Μια γιαγιά από το Ιράκ ισχυρίζεται πως είναι ένα από το άτομα που προκαλούν πανικό…
Το μήνυμα της ημέρας: Αγάπη ξανά – Λίλιαν Σίμου Κυριακή 2 Οκτωβρίου και η πρώτη Κυριακή του μήνα, στον ουράνιο χάρτη, έχει δύο σημαντικούς…
Αν έχετε κινητό ή ταμπλέτα Android, μην ξεχνάτε να ενεργοποιείτε το Android Device Manager. Για όταν το χάσετε, σας το κλέψουν ή έχει πέσει πίσω από τον καναπέ… http://bit.ly/2dAN0RW
«Και τι νομίζεις ότι μπορεί να σου δώσει;» «Ελπίδα. Την αίσθηση ότι αξίζω κάτι». Ιδού ο σύγχρονος Βρετανός. Γίνομαι θηρίο όταν οι πολιτικοί μας γυρνάνε από τις επαρχίες και λένε, «Αυτό που χρειάζονται οι άνθρωποι της τάδε πόλης, είναι να τους δώσουμε την Ελπίδα». Και το λένε με μια τέτοια αφέλεια λες και περιμένουν να απαντήσουμε με χαρά, «Θα την έχουν!» λες και η Ελπίδα είναι κάτι χειροπιαστό που το βουτάμε, το βάζουμε σ’ ένα φάκελο και το στέλνουμε εξπρές στο ΛίΒερπουλ! Αυτό που χρειάζεται όλος αυτός ο πληγωμένος κόσμος είναι Χρήμα, αλλά μέσα στη φτώχεια τους ντρέπονται να το πουν. Η Ελπίδα μπορεί να φυτρώνει αιώνια μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, αλλά δεν μπορείς να τη βυζάξεις απ’ τη ρώγα κανενός όπως βυζαίνουν τα μωρά το γάλα της μάνας. Πρέπει να τη γεννήσουν οι δικοί σου μαστοί. Αυτό δεν ήταν βέβαια το είδος του μηνύματος που θα μπορούσε να δεχτεί μια κοπέλα στην κατάσταση της Πατρίτσια. Οσο για την επιθυμία της να νιώθει ότι αξίζει κάτι… «Ο καλύτερος τρόπος για να συνέλθεις είναι να κάνεις κάτι για κάποιον άλλο», της είπα. Stephen Fry – Ο Ιπποπόταμος http://bit.ly/2dzVNz2