Ανούσιες εκπομπές υπάρχουν πολλές στην ελληνική τηλεόραση. Τις παρακολουθείς με μπλοκαρισμένο το σκληρό δίσκο του εγκεφάλου, που έχει κρασάρει στην προσπάθεια να επεξεργαστεί όσα διαδραματίζονται στην οθόνη που έχει μπροστά του.
Αυτό λοιπόν ακριβώς έπαθα εγώ χτες το βράδυ, όταν έπεσα επάνω στους Καρντάσιανς. Δύο σφηνάκια κονιάκ κατέβασα η δόλια για να αντέξω το μέγεθος της συμφοράς. Αλλά επειδή με διακρίνει ένας εγγενής μαζοχισμός από τα νιάτα μου, έκατσα και είδα την ιλαροτραγωδία μέχρι το τέλος. Μετά χτύπησα κι ένα ηρεμιστικό, για να συνέλθω από το κακό που με βρήκε και την άκουσα παντελώς. Θανατηφόρος ο συνδυασμός με το κονιάκ. Έπεσα για ύπνο ικανοποιημένη και χαμογελαστή, υπερβαίνοντας τα καίρια ερωτηματικά για το επίπεδο του IQ μου.
Η ονομασία, όπως καταλάβατε, παραπέμπει στα φιλαράκια. Οικειότητα, ζεστασιά, θαλπωρή και προδέρμ. Ποιο ήταν όμως το ανεκδιήγητο concept αυτού του τραγέλαφου; Σκετσάκια με ανύπαρκτο χιούμορ, αναπαραγωγή σεξιστικών στερεοτύπων από την Μπεκατώρου και συνεντεύξεις χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τον θεατή. Συνειδητοποίησα ότι τρεις άνθρωποι –ο Αρναούτογλου, η Μπεκατώρου και ο Σταρόβας– μπορούν να περιφέρονται με επιτυχία σ’ έναν ντεμέκ οικείο χώρο, να λένε κρύα αστεία, να χασκογελάνε χωρίς σκοπό και όλο αυτό να χαρακτηρίζεται «ψυχαγωγία». Μερικοί ενήλικες, που παίζουν Τζένγκα στις 12 το βράδυ για να κάνουν παγκόσμιο ρεκόρ, αποτελούν την επιτομή της ψυχαγωγίας για έναν ολόκληρο λαό. Ξεκαρδιστήκαμε!
Η οικειότητα της κακιάς ώρας διέκρινε και τις συνεντεύξεις. Highlight το σχόλιο του Σταρόβα προς την Πάολα: Έχεις potentials! Βέβαια η αοιδός απάντησε με ειλικρίνεια: «Τι είναι αυτό;» Ο μέγας παρουσιαστής τής εξήγησε με μία βωμολοχία. Γιατί είμαστε τόσο άνετοι και large την ώρα που παίρνουμε συνέντευξη, ώστε ξεχνάμε ότι δεν απευθυνόμαστε στον κολλητό μας. Οικεία πράγματα, παιδί μου!
Ωστόσο, η πραγματική τραγωδία συντελέσθηκε όταν το τρίο Καρντάσιανς επιχείρησε να πάρει συνέντευξη από τον Λευτέρη Ελευθερίου. Η Μπεκατώρου να παίζει τη χαζή ξανθιά που την πέφτει στον ηθοποιό και οι άλλοι δύο συμπαρουσιαστές, να ρωτάνε χωρίς να περιμένουν απαντήσεις. Μισές εκφράσεις, ο λόγος εκφερόταν μέσα από τα δόντια και άλλα πολλά. Ευτυχώς ο Ελευθερίου κατάφερε να εκφέρει προτάσεις συντακτικά σωστές. Φανταστείτε επιτυχία, ο Αρναούτογλου προσπαθεί τόσα χρόνια και δεν τα έχει καταφέρει ακόμη. Το κενό και το άπειρο στις οθόνες σας.
Οι Καρντάσιανς του Ant1 είναι ό,τι χειρότερο έχει προβάλει τα τελευταία χρόνια η ελληνική τηλεόραση. Αν το παρακολουθούσαμε σε ένα κανάλι β’ ή γ’ κατηγορίας, άνετα θα έπαιρνε το χαρακτηρισμό trash tv. Ωστόσο τώρα έκανε ποσοστά τηλεθέασης 31 με 32%, γεγονός που οδηγεί αυτομάτως στα εξής καίρια ερωτήματα: Ποιοι βλέπουν τον Αρναούτογλου; Για ποιο λόγο; Αυτή η χώρα θέλει βομβαρδισμό, σας τα λέω και δε με ακούτε.
*Εννοείται ότι δεν πίνουμε ηρεμιστικά με κονιάκ. Ακόμη και αν βλέπουμε τους Καρντάσιανς!