Αν η μέρα έχει μια απειροελάχιστη πιθανότητα να πάει στραβά, θα πάει στα σίγουρα.
Νόμος του Μέρφυ αδιαμφισβήτητος.
Θα ξυπνήσεις από το πρωί και θα έχουν έρθει τα πάνω κάτω.
Θα μουντζώνεσαι με τους πάντες στο δρόμο, θα βρίζεις, θα ξεχνάς στο σπίτι τα μισά από τα απαραίτητα πράγματα που έπρεπε να φορτωθείς για το γραφείο.
Θα γυρίσεις να τα πάρεις, αλλά στην επιστροφή θα έχουν γίνει τρία ατυχήματα και θα κάνουν έργα στο οδόστρωμα.
Δυο ώρες μετά την καθυστέρηση θα φτάσεις στη δουλειά και θα πεις: αυτό ήταν, άντε, πέρασε.
Θα παραγγείλεις ελληνικό, αλλά θα σου φέρουν cappuccino.
Προσπαθώντας να κρατηθείς, να μην αρχίσεις τα γαλλικά γαμοσταυρίδια και μεταφέρεις την αρνητική σου διάθεση σε όλο το γραφείο, θα αποφασίσεις να πιεις τον cappuccino.
Θα ανοίξεις υπολογιστή.
Το ψηφιακό σύμπαν κολλημένο. Σου έρχεται να σπάσεις το ποντίκι και από τα νεύρα σου τού δίνεις μία και πέφτει πάνω στον καφέ.
Ο καφές θα χυθεί. Όλος επάνω σου.
Οι γραμμές θα χτυπάνε μανιασμένα. Θες να τις σηκώσεις όλες και να πεις «καλημέρα σας και δεν πα να… αγαπηθείτε;».
Το συγκρατείς. Το καταπίνεις.
Η μέρα περνάει ακόμα χειρότερα.
Το απόγευμα σε βρίσκει με τα νεύρα φλοκάτη αναμαλλιασμένη, να μυρίζεις μόκα και το μυαλό σου να ‘χει γίνει ρόκα.
Με λίγο μπαλσάμικο αντί για conditioner, θα ήσουν μια γκουρμέ σαλάτα.
Κρίμα που τα έχεις κάνει εσύ όλα σαλάτα και αναρωτιέσαι τι δεν πήγε σωστά, πώς πήρες τη ζωή τόσο λάθος, τι δεν έκανες με πάθος και σε πήρε και σε σήκωσε.
Σε πήρε η κάτω βόλτα και σε σήκωσε για λίγο η ψευδαίσθηση πως όλα πάνε καλά, επειδή ξύπνησες το πρωί με καλή διάθεση.
Μπούρδες το the Secret φίλοι μου.
Αυτό που μας έκανε να πιστέψουμε πως το σύμπαν μυρίζει τις μαλακίες που σκεφτόμαστε και τις κάνει πράξεις.
Αν ήταν αληθινό, αν το σύμπαν κοβόταν για τις θετικές μου σκέψεις, τώρα θα είχα κερδίσει το Λόττο κι ας μην παίζω, θα έμενα σε βίλα με πισίνα, θα ανησυχούσα μόνο για το αν θα ξεφλουδίσει το νύχι μου σήμερα ή αύριο, θα έγραφα ποιήματα, θα έπαιρνα το Νόμπελ και μεθαύριο το Πούλιτζερ.
Θα έλεγα δημοσίως ευχαριστώ πολύ τη μαμά μου και το μπαμπά μου που με έκαναν τόσο υπέροχη και θα κατέβαινα από το βήμα αγκαλιά με τα βραβεία μου, την ανθοδέσμη μου και την τουαλέτα μου να σέρνεται αέρινα επάνω στο γυαλιστερό παρκέ.
Το άρωμά μου θα γέμιζε με μια λουλουδένια εσάνς την ατμόσφαιρα, μέχρι να ανέβει στο βήμα ο επόμενος που σκέφτεται θετικά και το σύμπαν του έκανε επίσης τη χάρη.
Κοινώς, δε θα γαμιόμασταν στις αγωνίες, τα άγχη και τις διαδηλώσεις, αν το σύμπαν έδινε μία για το τι έχουμε στο μυαλό μας.
Κάτι τέτοιες μέρες που ο Μέρφυ πασχίζει να υπερασπιστεί τους νόμους του κι εγώ να αντιμετωπίσω τις ελπίδες μου, που για άλλη μια φορά θα καταρρεύσουν, θα ήθελα να φωνάξω να σταματήσετε να σκέφτεστε θετικά.
Να πάω αντίθετα στο μύθο του think positive. Think negative, μάγκες.
Οι φόροι θα έρθουν, οι λογαριασμοί θα είναι φουσκωμένοι, χρωστάτε στις κάρτες τα μαλλιά της κεφαλής όλων σας των απογόνων και ο Γιώργος σάς τα φοράει με τη Μάνια που είναι και αυτή καλή… νταρντάνα.
Σκεφθείτε αρνητικά, έτσι για το γαμώτο, να τη σπάσετε στο σύμπαν που σας ακούει να τυραννιέστε, να υποφέρετε τόσον καιρό και είναι στα αρχίδια του.
Σκεφθείτε αρνητικά για τη διαφορά του πράγματος, να τσεκάρετε έστω αν σας ακούει κάποιος ή τα φωναχτά σας όνειρα πέφτουν μονίμως σε τοίχους και σκάνε σαν ατζαμήδες επάνω στα ανεκπλήρωτα απωθημένα των διπλανών σας…
Σκεφθείτε αρνητικά, γιατί μας τη σπάτε όλοι εσείς που είστε σε ένα ροζ περιτύλιγμα, ζωσμένοι με φουξ κορδέλες να κάνετε τρέλες.
Σκεφθείτε αρνητικά και κυρίως… κριτικά, ανάψτε τσιγάρο και βγάλτε τη γλώσσα στη μούφα. Πάτε κόντρα στο καλογυαλισμένο και αποστειρωμένο κλουβί που έχουν φτιάξει χωρίς εσάς για εσάς και βρομίστε την επιφάνεια του με προσωπικές πρωτοβουλίες και επιλογές που γουστάρετε και σας γουστάρουν.
Σκεφθείτε αρνητικά και κυρίως… κριτικά γιατί έτσι είστε προετοιμασμένοι για όλα, ώστε να αντέχετε τα πάντα, να ξέρετε να κολυμπάτε στα δύσκολα και να χαίρεστε σαν μικρά παιδιά όταν ελάχιστα, μα ουσιαστικά, θετικά σάς συμβαίνουν.
Γιατί δε μπορεί, κάτι θετικό συμβαίνει σε αυτή τη ζωή.
Είστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα κι αν σας αντέξει το σχοινί θα φανεί στο χειροκρότημα…
