Όσοι δεν διαβάζατε μικροί 4τροχούς δεν έχετε υποστεί χιλιάδες γραφήματα με βελάκια, Νιούτον και φυσικοχημεία για οδηγούς που τα προσέχουν όλα. Όταν “χάνεις πρόσφυση” είναι όταν “σου φεύγει” το αμάξι. H στιγμή αυτή δεν περιγράφεται εύκολα με λόγια. Σήμερα οδηγούσα αμάξι αλλουνού, οπότε από την αρχή σημαντικό να καταλάβω τι γίνεται. Υπάρχουν τρεις τρόποι να δοκιμάσεις. Ο χειρότερος είναι να πας γρήγορα σε στροφή. Δεύτερος χειρότερος το απότομο φρενάρισμα. Εγώ ξεκίνησα με τον πιο ήπιο τρόπο, λιιιιίγο πιο απότομη επιτάχυνση από ότι θα έκανα κανονικά, σε σημείο του δρόμου που φαινόταν γυαλισμένη η άσφαλτος.
Αχά. Δεν περίμενα να δω την φωτεινή ένδειξη του traction control. Όταν χάνεις πρόσφυση το νιώθεις αμέσως κάπου εκεί χαμηλά στην κοιλιά. Είναι η διαφορά ανάμεσα σε αυτό που περίμενες και αυτό που έγινε. Οι πληροφορίες στο τιμόνι από την μικρή ελεγχόμενη γλίστρα επιτάχυνσης ήταν χρήσιμες. Ανέβασα λίγο ταχύτητα για το τεστ φρένων. Πάλι ήρεμα πράγματα, αν ήταν κάποιος από πίσω δεν θα καταλάβαινε κάτι μάλλον.
Κάθε στροφή είναι μια μικρή περιπέτεια καθώς ανεβαίνω στο βουνό. Αυτή είναι ανοιχτή δεξιά, να δω πως θα πάει….δυο διαδοχικές στροφές να μελετήσω μετατόπιση βάρους… Όσο ασχολείσαι, όσο σκέφτεσαι, όσους περισσότερους παράγοντες μελετάς κάθε φορά, τόσο πιο απολαυστική γίνεται η διαδρομή. Η ταχύτητα ανεβαίνει καθώς συνηθίζω το αμάξι. Προσπερνάω ένα σπορ κουπέ που δεν με περίμενε να έρθω τόσο καλά ζυγισμένος και με φόρα. Στην επόμενη ευθεία με έχει βέβαια καθότι διπλάσια η ιπποδύναμή του, αλλά πλακώνεται άτσαλα στα φρένα για να προλάβει την απότομη δεξιά που εγώ χαϊδεύω αισθησιακά και αγαπησιάρικα.
Η διαδρομή στο βουνό τελειώνει και φτάνω στο φανάρι και την κίνηση. Ανοίγω ραδιόφωνο και χαλαρώνω λίγο. Ένας καραγκιόζης τρία αμάξια πίσω μου βγαίνει στο αντίθετο ρεύμα, μας προσπερνάει όλους αν και δεν βλέπει, δημιουργεί κονφούζιο όταν συναντάει ένα φορτηγό και όλοι φρενάρουν όπως να’ναι. Ευτυχώς όλη η δουλειά στον ερχομό με βρίσκει με ζεστά λάστιχα και γροθιά συνεννοημένη με το αυτοκίνητο. Χώνομαι δεξιά στα όρια της πρόσφυσης και περιμένω να ξεμπλέξει ο δρόμος.
Η στιγμή που χάνεις πρόσφυση δεν είναι πάντα δυσάρεστη. Είναι η στιγμή που ξέρεις ότι ζεις και μετράς τι έμαθες.