Κλεμμένες στιγμές – Χαρά Μαρκατζίνου

Διαφορετικές τροχιές, παράλληλες διαδρομές κι οι ματιές κάπου ξαφνικά συναντήθηκαν.
Πολλές εξηγήσεις δε ζητήθηκαν.
Τα κορμιά ενώθηκαν κι έζησαν έναν επίγειο παράδεισο.
Για λίγο, τόσο λίγο, μα ήταν δυνατό κι αληθινό.
Ύστερα ήρθε η λογική και μια πραγματικότητα να αναιρέσει, να σπρώξει στης σιωπής την άβυσσο.
Δεν ήταν παρά μόνο κλεμμένες στιγμές.
Αυτό λέει η λογική κι ας αντιδρά η καρδιά.
Δεν ήταν παρά μόνο κλεμμένες στιγμές.
Μην σε μπερδεύει η πρότερη μοναξιά.
Η σκέψη κοινή κι ο ένας τον άλλο να συμπληρώνει.
Σε τόσο λίγο, μα είναι δυνατό κι αληθινό.
Δεν είναι παρά μόνο κλεμμένες στιγμές.
Ο χρόνος άλλοτε σύμμαχος κι άλλοτε εχθρός.
Όπως τώρα που περνά βασανιστικά αργά κάνοντας ντουέτο με την απουσία.
Αυτό λέει η λογική κι ας αντιδρά η καρδιά.
Δεν είναι παρά μόνο κλεμμένες στιγμές.
Ένα διάλειμμα από μια ρουτίνα προδιαγεγραμμένη;
Κι η πορεία αυτής της συνάντησης μάλλον σε συγκεκριμένες συντεταγμένες καθορισμένη.
Δεν είναι παρά μόνο κλεμμένες στιγμές.
Μια αγκαλιά που παρασύρει, ένα χάδι που ηλεκτρίζει.
Το ταυτόχρονο βλέμμα που μαγνητίζει.
Κι ένα φιλί που λέει ‘μείνε, μείνε ακόμα’.
Είναι χάσιμο, τρυφερότητα. Είναι χαρά, ψυχική γαλήνη.
Κι ένας στίχος κλεμμένος να σιγοτραγουδιέται στα χείλη
“Έλα μαζί μου, κάπου να πάμε, χέρι με χέρι
Σ’ ένα άσπρο σύννεφο, σ’ ένα παράδεισο, σε κάποιο αστέρι”

Δεν είναι παρά μόνο κλεμμένες στιγμές.
Κλεμμένες στιγμές από μια ευτυχία που τόσο τους αξίζει…

Photo by Kostas Markesinis