Η αλήθεια είναι ότι το φετινό σκηνικό των ευρωεκλογών και των αντίστοιχων δημοτικών προσφέρεται για ποικίλα σχόλια.
Με μια πρόχειρη ματιά στα ψηφοδέλτια των κομμάτων για τις επερχόμενες ευρωεκλογές, βρίσκει κανείς ονόματα όπως εκείνα του Θόδωρου Ζαγοράκη και του Μάκη Χριστοδουλόπουλου. Μάλιστα…
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους προαναφερθέντες υποψηφίους. Ίσα – ίσα, είμαι από εκείνους που ξελαρυγγιάστηκαν στην Ομόνοια όταν κατακτήσαμε το Ευρωπαϊκό (άσχετα αν κοιμήθηκε ο Θεός τότε· η προσπάθεια και το αποτέλεσμα δεν απομειώνονται). Όσο για το φίλτατο Μάκη, ήμουν κι εγώ από εκείνους που έχουν τραγουδήσει το «Απορώ» και άλλες πολλές επιτυχίες της καψούρας (μακριά από μένα το ψευδεπίγραφο της υποκουλτούρας, you know, το βράδυ πρώτο τραπέζι πίστα και το πρωί στο γραφείο pepper…).
Επίσης, δεν αφαιρώ από κανέναν την επιθυμία, την πρόθεση ίσως (;), ακόμα και τη βούληση να ασχοληθεί με τα κοινά. Ίσως αποδειχθούν, μάλιστα, καλύτεροι από τους υπάρχοντες. Άλλωστε, το πρόβλημά μου δεν είναι με τους υποψηφίους, αλλά με τα περισπούδαστα μυαλά των επιτελαρχών και των παρατρεχάμενων τους.
Διότι, αγόρι μου γλυκό, που στέκεσαι πίσω από τη τζαμαρία του Βωβού και ατενίζεις το Σαρωνικό (γιατί ασφυκτιούσες στο νεοκλασικό της Ρηγίλλης), γουστάρεις την αντρίλα, το brutalité (ευρωεκλογές έρχονται, διάολε…) του Θόδωρα, εξιτάρεσαι με την τεστοστερόνη που την έχει και μεγάλη (αυτό δεν είχε πει όταν βρέθηκε ντοπαρισμένος;) και χρειάζεσαι ένα λαϊκό έρεισμα στη Βόρεια Ελλάδα; Το δέχομαι. Κατέβασε το Θόδωρο για δημοτικό σύμβουλο. Σου φαίνεται λίγο; Μαζί σου. Τοποθέτησέ τον στο Υπουργείο Αθλητισμού (κάπως αλλιώς λέγεται, αλλά έχω χάσει τη μπάλα με τις τόσες αλλαγές στα ονόματα (και) των υπουργείων). Τέλος πάντων, δώσε του ν’ ασχοληθεί με κάτι σχετικό με την επαγγελματική του καριέρα. Κανείς δεν αρνείται ότι ο Ζαγοράκης υπήρξε μεγάλος ποδοσφαιριστής (στα σύγχρονα, πάντα, μέτρα του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου), αλλά ως εκεί. Κάνε εικόνα: Ευρωκοινοβούλιο – Ζαγοράκης – ομιλία κι έλα να ξαναμιλήσουμε..
Πάμε τώρα στο Μάκη. Δεν θα σχολιάσω το γεγονός ότι κατεβαίνει με το Βύρωνα (αγγαρεία κάνει, άλλωστε, ο άνθρωπος που ασχολείται με τα πολιτικά, ένα τραγουδάκι για να τον χαλαρώνει δεν θα το χρειαστεί;). Θέλω να πιστεύω ότι ο μοναδικός λόγος που επιλέχθηκε ο Μάκης είναι λόγω της καταγωγής του. Και δεν το λέω επικριτικά. Το γεγονός, όμως, ότι ο Μάκης είναι τσιγγάνος του δίνει ένα point στο να μπορεί να μιλήσει για το θέμα της μετανάστευσης και των συνθηκών διαβίωσης των ρομά στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη; Αρκεί η καταγωγή και μόνο για να σε κάνει expert (είπαμε, ευρωεκλογές έρχονται..) σε κάποιο θέμα; Έχει ακούσει κανείς, ποτέ, τον Μάκη να διατυπώνει πολιτική άποψη για το θέμα των τσιγγάνων και το έχω χάσει εγώ; Μάλλον όχι. Ο Παϊτέρης έχει πρωτοστατήσει, ο Μάκης καλλιτεχνούσε σε πίστες και πανηγύρια. Αν σε όλα αυτά συνυπολογίσει κάποιος και την ενδεχόμενη απουσία του Μάκη από πάσης φύσεως νυχτερινής διασκέδασης για 1.825 (!!!) νύχτες, το πλήγμα είναι βαρύ..
Αχ, βρε μελαχρινάκι, με πότισες φαρμάκι….
Υ.Γ.: Επανέρχομαι, λίαν συντόμως, με αντίστοιχα «λαυράκια» από το υπόλοιπο φάσμα της πολιτικής.
