Το γραφείο ήταν ήσυχο. Ύποπτα ήσυχο. Τσέκαρα στο κινητό για απεργίες. Τίποτα. Μόνο δυο άτομα μπροστά μου. Δεν μπορεί, τόσοι άνθρωποι ψάχνουμε επιδοτήσεις, που είναι οι υπόλοιποι; Ο υπάλληλος είχε πάει Level2 στη Nova που κοιτούσε μανιωδώς σε μια μικρή τηλεόραση καθισμένη κάπως πάνω από το αερόθερμό του. Μάλλον για στοίχημα παρακολουθούσε γιατί είχε…… Continue reading Πως να πάρεις επιδότηση σαν Τζεντάϊ
Αστυνομική ιστορία Νο9: το ξυράφι
Οι δυο αστυνόμοι κοιτάχτηκαν λίγο. Ο ένας τελείωνε την βάρδια του, ο άλλος τώρα άλλαζε για να την ξεκινήσει. “Καλά;” -Ναι, ήσυχη βραδιά ήταν. Αλλά έχω ένα κρυολόγημα που με έχει τσακίσει. Όλο τρέχει η μύτη μου, ξέρεις τώρα. “Ρε συ, ήθελα να σου μιλήσω.” Έστρωσε με το ένα χέρι το πλούσιο μουστάκι του πριν…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο9: το ξυράφι
Τι έπαθα τη μέρα που πούλησα ναρκωτικά στα Εξάρχεια
Δεν το είχα ξανακάνει. Αλλά χρειάζομαι τα λεφτά. Ένας φίλος μου δάνεισε ένα σακουλάκι χόρτο και συμφωνήσαμε αν το πουλήσω παραπάνω από ότι το είχε αγοράσει να κρατήσω τα κέρδη. Πρέπει λέει να αρχίσω να σκέφτομαι σαν επιχειρηματίας επιτέλους για να μην πεθάνω φτωχός. Πρεζόνια είχα δει στα Εξάρχεια μια φορά. Πήγα κατευθείαν…… Continue reading Τι έπαθα τη μέρα που πούλησα ναρκωτικά στα Εξάρχεια
Αστυνομική ιστορία Νο10 – το ηλεκτρονικό τσιγάρο
“Σβήσε το τσιγάρο και έλα στο γραφείο μου!” Ο διοικητής είναι έξαλλος. Δεν ξέρω γιατί. Και δεν μπορώ να σβήσω το τσιγάρο, είναι ηλεκτρονικό. Δεν ξέρω γιατί το λένε “ηλεκτρονικό”, ηλεκτρικό είναι. Και χρησιμοποιεί και ελάχιστο ρεύμα. Θα το έλεγα οριακά ηλεκτρικό. Αν είναι να λέμε και “ηλεκτρικό φακό” τον φακό τότε. Και “ηλεκτρικό” τον…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο10 – το ηλεκτρονικό τσιγάρο
Γιατί θέλετε να εργαστείτε εδώ;
Καλώς ήρθατε και ευχαριστώ που ενδιαφερθήκατε για μια θέση στην εταιρεία μας. Με λένε Κύριο Gjebrea, αλλά αν θέλετε μπορείτε να με λέτε Νίκο. -(Βγαίνω με τη μια. Ξαναμπαίνω μετά από λίγο. Ακόμα εκεί είναι. Ο ίδιος. Χρειάζομαι τη δουλειά. Κάθομαι.) Εσάς πως σας λένε; -Αλέξη Γκονζαλεζίδη αλλά το γράφω όνομα το γράφω με @…… Continue reading Γιατί θέλετε να εργαστείτε εδώ;
Αστυνομική ιστορία Νο6: ο καθρέφτης
Είχαν ήδη πάρει το πτώμα όταν έφτασα στον τόπο του εγκλήματος. Οι συνάδελφοι εξέταζαν προσεκτικά τα στοιχεία. “Κοιτάξτε εδώ παιδιά”, ο επιθεωρητής έδειξε προς τον έναν τοίχο. “Έχει διαλύσει τον καθρέφτη. Προφανώς θα έχει παραμορφωμένο πρόσωπο ή κάτι τέτοιο.” “Ναι, κύριε επιθεωρητά” συμφώνησε ο άλλος. “Καμιά ουλή από την φυλακή ή κάτι…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο6: ο καθρέφτης
Αστυνομική ιστορία Νο12: ροδοcop
Έσπρωχνα το λάστιχο με ένα ξύλο στον δρόμο. Έχω δει να το κάνουν τα Αφρικανάκια και πάντα οι γκόμενες λένε “α, τι χαριτωμένο” οπότε σκέφτηκα ότι μπορεί έτσι να σταθώ τυχερός στα ερωτικά μου επιτέλους. Ήταν λίγο κατήφορος. Βασικά πήγαινε μόνο του. Απλά με το ξύλο κάθε τόσο το ίσιωνα. Λίγο άβολη ταχύτητα. Μια περπατούσα…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο12: ροδοcop
Αστυνομική ιστορία Νο5 : περί σεξ
Μπορεί να μην είμαι ο καλύτερος αστυνόμος στον κόσμο αλλά δεν μου άξιζε αυτή η κατάντια. Να κάθομαι εδώ στην έδρα μπροστά σε τόσους έφηβους να τους κάνω μάθημα σεξουαλικής αγωγής. Μιλάνε όλοι για το θέμα του σεξ και πως να το εξηγήσεις στα παιδιά. Είναι απλά τα πράγματα που πρέπει να ξέρετε. Με ρώτησε…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο5 : περί σεξ
Αστυνομική ιστορία Νο3 : Λότο
“Δεν το πιστεύω! Κέρδισα!” Χοροπηδούσα σαν μανιακός στον δρόμο. Έριξα και έναν κάδο. Στα τέτοια μου, είμαι εκατομμυριούχος. “Κέρδισα! Κέρδισα!” Έστριψα. Στην γωνία ήταν ένας αστυνομικός. Έπεσα πάνω του. Τον αγκάλιασα! “Είμαι εκατομμυριούχος! Δεν με νοιάζει τίποτα!” του φώναξα και ξεκίνησα να φύγω. Γύρισε και αυτός να πάει από την άλλη. Δεν ξέρω τι…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο3 : Λότο
Αστυνομική ιστορία Νο4: υπόθεση 2 σε 1
“Καλά, μου το λες τώρα ότι έχω να πληρώσω κλήση;” Η γυναίκα ήταν έξαλλη. Συνέχισε απτόητη. “Πρώτα μου λες ότι ο γιος μου καταζητείται για φόνο και μετά μου λες να πληρώσω και την κλήση για παράνομη στάθμευση από πέρυσι;” – Τι να σας κάνω κυρία μου; Μιας και ήρθα ως εδώ, σκέφτηκα να…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο4: υπόθεση 2 σε 1
Αστυνομική ιστορία Νο 8 – στα κόκκινα
Είχα αργήσει και το φανάρι πορτοκαλί. Εξέταζα το παιδί στην “Κάθοδο των Μυρίων” και έπρεπε να είμαστε σε δέκα λεπτά στο σπίτι της πρώην γιατί αλλιώς θα μου κάνει πάλι ασφαλιστικά για παραβίαση της απόφασης επικοινωνίας. Κοκκίνησε το φανάρι και εμπιστεύτηκα τον μπροστινό μου στον οποίο κόλλησα και πέρασα κι εγώ. Άκουσα μια σειρήνα…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο 8 – στα κόκκινα
Αστυνομική ιστορία Νο11: Μπόμπ Σφουγγαράκης στον ήλιο
Ήταν ηλιόλουστη μέρα και ο κόσμος πολύς στο Σύνταγμα. Ένα παιδάκι δίπλα μου φώναζε σπαραχτικά γιατί ήθελε μπαλόνι “Μπομπ Σφουγγαράκης”. Ο πωλητής με τα μπαλόνια ήξερε τι έκανε, είχε αράξει δίπλα ακριβώς στο καρότσι του παιδιού και είχε βάλει το μπαλόνι σχεδόν πάνω του προκλητικά. Η καημένη μητέρα προσπαθούσε να το συζητήσει μαζί του: “Αγάπη…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο11: Μπόμπ Σφουγγαράκης στον ήλιο
Αστυνομική ιστορία Νο2: εναλλακτικοί αστυνόμοι
Θα είχα μεγάλη περιέργεια να δω στην Αθήνα αστυνομικούς με roller blade όπως έχουν στην Αμερική. Φαντάζομαι κάθε τόσο θα καλούνε στον ασύρματο: “Εδώ κινητή μονάδα 551. Ακούει κέντρο;” – Κέντρο ακούει. “Εεεεε…” – Εντάξει, καταλάβαμε 551, είσαι κάπου που έχει διαλυθεί η άσφαλτος και δεν έχει πεζοδρόμιο να περάσεις. “Ναι.” – ΟΚ, θα στείλουμε…… Continue reading Αστυνομική ιστορία Νο2: εναλλακτικοί αστυνόμοι
Αστυνομική ιστορία: η ομάδα Δέλτα και ο Πακιστανός
Το αυτοκίνητο είχε χαλάσει στην μέση της Κηφισίας και οι δυο μοτοσυκλέτες πλησίαζαν γρήγορα. Με τις μάγκικες στολές τους, τους ασύρματους και τις σειρήνες. Κατέβηκαν με το ύφος αυτό το πολύ cool. Πάνω που ξεκίνησε να μιλήσει ο πρώτος, άρχισα να φωνάζω: “Από εκεί πήγε! Ο Πακιστανός, δεν τον είδατε;” Πως την πατάνε…… Continue reading Αστυνομική ιστορία: η ομάδα Δέλτα και ο Πακιστανός
Ξεκίνησα να πω μια καλημέρα
Όταν πω “γειά σου” σε κάποιον εννοώ “σε λατρεύω”. Ότι κι αν πει ή δεν πει φουσκώνει σα μπαλόνι με ήλιο από αυτά τα γυαλιστερά που πουλάνε στα πάρκα και κάθεται στο ταβάνι του δωματίου μου για χρόνια μετά να το σκέφτομαι. Αλλά έχω δικαίωμα να τσιρίζω στα μπαλόνια με τις μνήμες. Οπότε φωνάζω όσο…… Continue reading Ξεκίνησα να πω μια καλημέρα
Το αξεσουάρ που σώζει ζωές (ΟΚ, περνάς και καλά)
Είναι θέμα ασφάλειας όλων μας. Όταν τελειώνει ένα ράλι όλοι ξεχύνονται σα μανιακοί στους δρόμους. Το’χω πάθει κι εγώ. Κάπου πρέπει να ξεσπάσεις. Ε, ο ασφαλής τρόπος είναι σε καλή προσομοίωση. Δηλαδή παιχνίδι οδήγησης σε κονσόλα ή υπολογιστή. Χρειάζεται να τα σκάσω για αξεσουάρ; Ε, ναι, δε γίνεται από πληκτρολόγιο, ποντίκι ή με χειριστήριο κονσόλας…… Continue reading Το αξεσουάρ που σώζει ζωές (ΟΚ, περνάς και καλά)
Πως να ΜΗΝ απαντάτε σε αρνητικές κριτικές
Εγώ πριν πάω σε ένα εστιατόριο γενικά κοιτάω κριτικές στο Google Maps. Στην προκειμένη δεν είχαμε ψάξει για πρακτικούς λόγους και καταλήξαμε σε εστιατόριο το οποίο αν και έχει μέσο όρο 4.1, αν κοιτάξεις προσεκτικά τις αρνητικές κριτικές θα έπρεπε να υποψιαστείς ότι κάτι πάει λάθος. – Food was average and very pricy. – Rude…… Continue reading Πως να ΜΗΝ απαντάτε σε αρνητικές κριτικές
Εμπρηστές και μη πιστευτές αρλούμπες που λέμε τόσα χρόνια
Συμφωνώ ότι υπάρχουν εμπρηστές. Οι ασυνείδητοι καπνιστές που – κυριολεκτικά ασυνείδητα πολλές φορές – πετάνε από το παράθυρο τσιγάρα προκαλούν σίγουρα πυρκαγιές. Όποιος απαντήσει “είναι αδύνατον! Έχω προσπαθήσει και δεν παίρνει!” είναι ή ηλίθιος ή κακοπροαίρετος εξυπνάκιας. Προφανώς δεν παίρνει φωτιά κάθε τσιγάρο που προσγειώνεται στην άσφαλτο ή που το φυσάει ο αέρας σε αραιό…… Continue reading Εμπρηστές και μη πιστευτές αρλούμπες που λέμε τόσα χρόνια
Ηλίθιες ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις (ή με έξυπνες απαντήσεις)
Ηλίθιες ερωτήσεις στο Google, αστείες, κουλές, έξυπνες, περιέργες, με το γιατί, για φίλους ή που δεν θα απαντηθούν ποτέ. 1. Από τι υλικό είναι φτιαγμένο το πελεκούδι και καίγεται συνέχεια; 2. Σε ποια ακριβώς περιοχή του ουράνιου θόλου βρίσκεται το σφοντύλι; 3. Ποιος και ποτέ ενημέρωσε τον Ταρζάν ότι τον λένε έτσι; 4. Γιατί ο…… Continue reading Ηλίθιες ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις (ή με έξυπνες απαντήσεις)
Ό,τι ή ότι
Είναι πολύ παλιός ο κόσμος.Δεν θα ζήσουμε για πάντα,αλλά ζούμε. Άλλος το λέει Μέγα Έλεος αυτόκι άλλος ηλιοβασίλεμα γλυκό.Κάθε μας όνειρο τραυλίζοντας προς το πρωί,κάθε μας ξύπνημα υγρό, σαν εφιάλτης και ονείρωξη μαζί. Βρίσκουμε τρύπες να χωθούμε,να χαθούμε,να γίνει κρυσταλλένια πεντακάθαρο ότι ζούμε.
Όταν ακους στο μαιευτήριο το δέντρο
H διαφορά μεταξύ του εμπρηστή, του παθητικού θεατή και του πυροσβέστη είναι πολύ μικρή. Όταν γεννιέται ένα μωρό, εκεί που κλαίει πρώτη φορά, πολλοί το ακούνε. Αλλά κάποιος παθαίνει κάτι διαφορετικό, κάποιος πονάει στην ψυχή του για το πλασματάκι που υποφέρει και πλαντάζει. Είναι μια δύναμη που αποκτούν πάνω σου τα παιδιά σου και πρέπει…… Continue reading Όταν ακους στο μαιευτήριο το δέντρο
Τυφλωμένος από τα φώτα των σ’αγαπώ που δεν άκουσα
Ως γονιός πιο περήφανος είμαι για τις φορές που γύρισα σπίτι με άδεια χέρια. Τις ερωτήσεις που δεν απάντησα. Την πίτσα με πεπόνι, γιατί όχι; Στη χειρότερη θα έχουν να ασχολούνται στο Facebook όλοι για καιρό. Παλιά έλεγαν ότι χρειάζεται ένα ολόκληρο χωριό για να μεγαλώσεις παιδιά. Τώρα δεν είναι πολιτικά ορθό, έχουν δικαιώματα…… Continue reading Τυφλωμένος από τα φώτα των σ’αγαπώ που δεν άκουσα
Κοιτάζοντας τον γορίλα στα μάτια
Σήμερα μάλλον είναι αυτό που λένε ότι σηκώθηκα από την λάθος πλευρά του κρεβατιού. Βασικά όλες οι πλευρές του κρεβατιού λάθος είναι όταν βαριέσαι να σηκωθείς. Ώρα να αλλάξω το στρώμα, το πέταξα από το παράθυρο να το πάω αργότερα στα σκουπίδια. Χάλια κοιμήθηκα. Ο μικρός όλο με ξυπνούσε γιατί νόμιζε ότι είχε μπει φάντασμα…… Continue reading Κοιτάζοντας τον γορίλα στα μάτια
Καρπούζια και τηλεκοντρόλ
Η σχέση μας είναι ισότιμη. Εγώ φέρνω την σταθερότητα, τα λεφτά και το χιούμορ. Κι αυτή τις μουνόψειρες. Τέτοια εποχή το καλοκαίρι οι γείτονές μας είναι από τους λίγους που χαίρονται τον καύσωνα γιατί βγάζει τα σκουπίδια φορώντας μόνο την κιλότα της. Είναι και ξεχειλωμένη κιλότα, φαίνονται όλα βασικά επειδή πλακωνόμαστε κάθε φορά ποιος θα…… Continue reading Καρπούζια και τηλεκοντρόλ
Καφέ αντανακλάσεις
Στο σκοτάδι, στο μυαλό μου επιστρέφω στο κορμί σου, στις καμπύλες τις γλυκές. Δεν θυμάμαι τι φορούσες πριν, πως τα’βγαλες. . Δεν σε ξέρω καν. . Μα θα σε πω εσπρέσσο. Δεν τον ξεχνάω τον καφέ τον πρωινό, μετά. Σκέτος, καυτός, με λίγο πόνο στο λαιμό με χτύπησε, γελάκια στο κρεβάτι που σταμάτησαν. Όταν κατάλαβα…… Continue reading Καφέ αντανακλάσεις
Πότε τελειώνει ο πόλεμος;
“Επιβίωσα μια δυσκολη οικογένεια” μου είπε κι έψαξε με τα μάτια στο άδειο τραπέζι στο μπαλκόνι της, σα να είχαν πάρει ήδη τις διαθέσιμες καρέκλες τα φαντάσματα που την ταλαιπώρησαν μικρή. Η γειτόνισσα είναι μιλφάρα, χαλάλι να λέει και τέτοια καμιά φορά. Έκατσα γιατί θα είχε κι άλλο σίγουρα: “Όταν με χτυπούσε, ήταν πραγματικά -το…… Continue reading Πότε τελειώνει ο πόλεμος;
Ποτέ μην βάζεις τέτοια τζαζ αργά το βράδυ.
Παραταιριάζει. Δεν μπορώ να σταματήσω να λέω ιστορίες με μοιραίες γυναίκες και καπνισμένα μπαρ, κακόφημα σοκάκια και αισθησιακή βροχή. Είναι σαν κάτι eshop που μια φορά βάζεις κάτι στο καλάθι κατά λάθος και μετά σου φέρονται σαν να τους παντρεύτηκες. Δεν μπορώ να τα σταματήσω. “Αχ Αλέκο, μη σταματάς! Μου αρέσουν αυτές οι ιστορίες σου.…… Continue reading Ποτέ μην βάζεις τέτοια τζαζ αργά το βράδυ.
Διορίστηκα! (Σπονδυλωτές ιστορίες)
Πρώτη μέρα διορισμού:Έφτασα νωρίς στο γραφείο, με περίμενε η προϊσταμένη και με καλωσόρισε. Λόγω της πανδημίας είμαι μόνος, ξεκίνησα να διακοσμώ το γραφείο. Πίσω μου έβαλα μια αφίσα από την Ζάκυνθο και από την απέναντι μεριά μια από τη Λευκάδα. Σήκωσα το γυαλί από το γραφείο και έβαλα καφέ και μαύρα σπόρια από κουλούρι από…… Continue reading Διορίστηκα! (Σπονδυλωτές ιστορίες)