Αυτές τις μέρες καλούμαστε να δείξουμε λέει τον πατριωτισμό μας στηρίζοντας την προσπάθεια της νέας κυβέρνησης στην διαπραγμάτευση του χρέους. Μερικές, λογικές νομίζω, ενστάσεις σχετικά, εδώ;
1. Η κυβέρνηση βγήκε με ισχνή πλειοψηφία. 30κάτι τοις έκατό των Ελλήνων την εμπιστεύτηκαν μόνο. Δεν το λες και “τρανταχτή λαϊκή εντολή” αυτό. Καθότι έχουμε δημοκρατία, όλοι στην Ευρώπη ξέρουν πολύ καλά ότι κάποια άλλα ποσοστά στην χώρα μας διαφωνούν με αυτήν την κυβέρνηση. Δεν περιμένουν να το καταλάβουν από το δικό μου facebook.
2. H νέα κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών, εκεί που πηγαίνει, προφανώς και δεν παζαρεύει σαν να είναι στην κρεαταγορά. Είναι γνωστά τα νούμερα. Αν πάει να βαφτίσει την επιμήκυνση αλλιώς, όλοι ξέρουν τι λέει και μπορούν να υπολογίσουν τι θα τους κοστίσει. Δεν μπορεί να “την φέρει” στους βλάκες Ευρωπαίους με αθάνατα ομόλογα και άλλα καλά ανέκδοτα.
3. Η νέα κυβέρνηση προφανώς και έπρεπε να είχε συγκεκριμένο σχέδιο από πριν, όχι να το φτιάχνει τώρα, ούτε να ζητάει παράταση για να το σκεφτεί. Έχουν περάσει οι εποχές των στατιστικών ανωμαλιών και ψεμάτων. Δεν έπαιξαν το χαρτί (Καραμανλής, ΓΑΠ) “ωχ! Είναι χάλια τα πράγματα! Πολύ χειρότερα από ότι νομίζαμε….” Είναι χάλια όπως τα ξέραμε όλοι. Και στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις.
4. Το επιχείρημα ότι πρέπει να δώσουμε περίοδο χάριτος στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αστείο. Κανείς δεν έδωσε περίοδο χάριτος σε καμία από τις πρόσφατες κυβερνήσεις μας. Αυτό είναι κρίση. Σε αυτή την κατάσταση ζήτησαν να κυβερνήσουν αφού δεν ψήφισαν πρόεδρο της Δημοκρατίας και ήθελαν εκλογές τώρα.
5. Κανείς Ευρωπαίος αξιωματούχος δεν κάθεται να κοιτάει τι γράφω εγώ στο Facebook. Δεν έχω κανένα εθνικό καθήκον να υποστηρίξω την κυβέρνηση στα social media βέβαια. (Διακόπτει ο Σουλτς την συνάντηση, κοιτάει στο κινητό του και λέει: “Αλέξη, μόλις είδα ότι ούτε ο Χαλκίδης σε στηρίζει. Παίρνω πίσω την πρόταση για κούρεμα λοιπόν!”)
6. Καθότι έχουμε μπλόγκερ και τουιτερά υπουργό Οικονομικών, αλίμονο αν δεν μπορώ να γράφω ελεύθερα στον τοίχο μου. Και δημόσια. Αλίμονο αν βάλω νερό στο κρασί μου επειδή ζητιανεύω μια θεσούλα στο νέο Δημόσιο όπως πολλοί άλλοι που κάθονται τώρα και σβήνουν παλιές τους δηλώσεις…. Ζούμε μέρες κομμουνιστικού τύπου φόβου για το τι θα πει “το Κόμμα” ήδη;
