Το πρώτο φως της ημέρας έχει μπει στο δωμάτιο, κι εσύ κοιμάσαι τόσο γλυκά. Το πρόσωπό σου είναι τόσο ήρεμο, τόσο φωτεινό. Έχεις γυρίσει προς το μέρος μου και χαμογελάς. Άραγε τι να ονειρεύεσαι;
Άραγε ξέρεις πόσο ευτυχισμένη με κάνεις;
Ανοιγοκλείνω τα μάτια μου για να βεβαιωθώ πως δεν ονειρεύομαι. Ναι, είσαι εκεί! Κι όμως αυτό είναι όνειρο…αληθινό!
Αχ Θεέ μου, πόσο όμορφος είσαι! Δε χορταίνω να σε κοιτάω. Να μυρίζω το υπέροχο άρωμα σου και να χαιδεύω το απαλό σου δέρμα. Μα μένω ακίνητη να σε θαυμάζω, έτσι όπως κοιμάσαι.
Άραγε ξέρεις πόσο γεμίζεις τη ζωή μου;
Κι αυτό το λίγο φως που τρύπωσε ξαφνικά στο δωμάτιο, χαιδεύει απαλά το λακάκι που΄χεις στο πηγούνι σου. Πόσο το αγαπώ αυτό το λακάκι. Αχ θέλω να σ’αγγίξω. Να χαιδέψω το αξύριστο πρόσωπό σου!
Άραγε ξέρεις πόσο σε θέλω;
Νιώθω σαν μικρό παιδί που περιμένει ανυπόμονα να ξετυλίξει το δώρο του, όσο ανυπόμονα περιμένω κι εγώ να ξυπνήσεις. Να ανοίξεις τα υπέροχα μάτια σου, να με καλημερίσεις και να μου στείλεις ένα φιλί στα πεταχτά.
Άραγε ξέρεις πόσο πολύτιμος είσαι για μένα;
Χαμογελάς πάλι κι εγώ ρουφάω αχόρταγα αυτή τη στιγμή της ευτυχίας. Γιατί ναι, ευτυχία είναι να είμαι εδώ στην αγκαλιά σου και να περιμένω να ξυπνήσεις. Γιατί ναι, ευτυχία είναι να ξεδιψάσω με το πρώτο σου φιλί.
Άραγε ξέρεις πόσο ευλογημένη νιώθω για το τώρα, εδώ μαζί σου;
Δε θέλω να χάσω ούτε μια στιγμή κι έτσι σε κοιτάω, σε μυρίζω, κι αρχίζω δειλά δειλά να σε αγγίζω. Για μένα αυτές οι στιγμές είναι πολύτιμες σαν θησαυρός.
Και μένω εκεί να σε κοιτάω μέχρι τη στιγμή που θα ξυπνήσεις, μέχρι τη στιγμή που θα ανοίξεις τα όμορφα μάτια σου και μέσα τους θα καθρεφτιστούν η χαρά, ο έρωτας, ο πόθος, η αγάπη…
Είσαι ένα όνειρο αληθινό κι εγώ δε θέλω να χάσω στιγμή!
