Πρωινό Δευτέρας, κι εγώ με άδεια, χαλαρώνω και έχω φιλοσοφικές ανησυχίες. Με ποιον άλλον να τις μοιραστώ; Ναι, καλά το καταλάβατε, με εσάς!
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει την κολλητή μας να παραπονιέται πως έχει το γνωστό ‘μαλακομαγνήτη’ μετά από το χωρισμό της με το πιο πρόσφατο αμόρε ή τον καλύτερό μας φίλο να μονολογεί πως οι γυναίκες που κυκλοφορούν εκεί έξω δεν ξέρουν τι θέλουν και όλες οι συγκεκριμένες πέφτουν πάνω του. Πόσες είναι εκείνες οι φορές που εμείς οι ίδιοι σκεφτήκαμε κάτι τέτοιο; Πολλές, αγαπημένοι μου…
Κι έρχεται ο γνωστός νόμος της φυσικής πως τα ετερώνυμα έλκονται ενώ τα ομόνυμα απωθούνται – μεταξύ μας ένα από τα λίγα πράγματα που θυμάμαι από ηλεκτρομαγνητισμό γιατί ο φυσικός ήταν κούκλος κι εγώ δυσκολευόμουν να παρακολουθήσω, με καταλαβαίνετε… στο θέμα μας, όμως. Οι φιλοσοφικές μου ανησυχίες έρχονται να ανατρέψουν αυτό το νόμο…Μπορεί στον ηλεκτρομαγνητισμό τα ετερώνυμα να έλκονται, μα στις ανθρώπινες σχέσεις έλκει ο καθένας μας το ομόνυμό του. ‘Ο,τι μέσα σου και έξω σου’ ήταν το μάθημα που πήρα από έναν αγαπημένο δάσκαλο πρόσφατα. Ό,τι έχουμε μέσα μας, λοιπόν, αυτό θα έλξουμε με μαγνήτη και στον/στην σύντροφό/ φίλο-η μας. Είμαστε ήρεμοι, τότε στο δρόμο μας θα βρεθεί ένας ήρεμος άνθρωπος να συναντήσουμε. Είμαστε κουλουβάχατα, τότε θα βρούμε έναν άνθρωπο με τον ίδιο βαθμό κουλουβαχατοσύνης και θα κολλήσουμε μαζί του, για να επιβεβαιώσουμε αυτό ακριβώς. Σκεφτόμαστε θετικά, τότε θα συναναστραφούμε θετικούς ανθρώπους. Είμαστε μέσα στη γκρίνια και τη μαυρίλα; Τότε ο πρώτος με το πιο blackσυννεφάκι στην αύρα του θα έρθει και θα γίνει κολλητός μας.
Η τάση μας αυτή να ερχόμαστε κοντά με ανθρώπους που είναι όμοιοί μας, έχει να κάνει με το φαινόμενο του καθρέφτη. Τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, κομμάτια δικά μας έχουμε την τάση να τα καθρεφτίζουμε στους άλλους ανθρώπους. Μάλλον γιατί είναι πιο εύκολο να δούμε κάτι στον άλλον, παρά να παραδεχτούμε ότι αυτό το ίδιο κάτι είναι κομμάτι δικό μας. Όπως πολύ σοφά έλεγε ο πατέρας μου ‘Η καμήλα κοιτάει του παιδιού της την καμπούρα κι όχι τη δική της’. Βέβαια για να φτάσει ο καθένας μας στο σημείο να μπορεί να βλέπει τα κομμάτια του εαυτού του στον ίδιο κι όχι αντικατοπτριζόμενα στους άλλους, θέλει πολλή δουλειά, γερό στομάχι και υπομονή. (Αυτά σε άλλο κείμενο προσεχώς γιατί κι εγώ το δουλεύω πολύ τον τελευταίο καιρό…)
Ναι, είσαι κι εσύ που μόλις διάβασες το παραπάνω και διαφωνείς μαζί μου, για τον απλούστατο λόγο ότι επιμένεις πως μόνο τα ετερώνυμα έρχονται κοντά, γιατί τα ομόνυμα από βαρεμάρα, πλήξη και ό,τι άλλο θα πεταχτούν μακριά το ένα από το άλλο. Θα σου δώσω, λοιπόν ένα παράδειγμα για να το καταλάβεις καλύτερα…
Ένας ανασφαλής τύπος ανθρώπου θα έλξει κοντά του έναν εξίσου ανασφαλή άνθρωπο για να μπορεί να τον κρίνει σε κάθε του ανασφάλεια, να τον κατακρίνει ίσως και να τον τιμωρεί, μιας και δε μπορεί να κάνει το ίδιο στον εαυτό του. Προσωπικά, πιστεύω πως τιμωρεί τον εαυτό του με το χειρότερο τρόπο, αφού τον εγκλωβίζει σε ένα φαύλο κύκλο ανασφαλούς συμπεριφοράς κι επιλογών. Πάμε παρακάτω…
Παράδειγμα numbertwo: Η αυτοεκτίμηση χτυπάει κόκκινα υπό το μηδέν. Νιώθεις πως δεν αξίζεις, οπότε αυτόματα θα έλξεις κάποιον στα ίδια μήκη κύματος, που η δική του χαμηλή αυτοεκτίμηση σε συνδυασμό με τη δική σου θα του δώσει το ελεύθερο να σου συμπεριφερφθεί σαν να είσαι το τελευταίο σκουπίδι andviceversa. Σκέψου πόσες γυναίκες λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης επιτρέπουν στον εαυτό τους να δέχεται λεκτική, σωματική, ψυχολογική βία, ακριβώς γιατί πιστεύουν πως τους αξίζει.
Το μυστικό, λοιπόν, σε όλο αυτό είναι να γνωρίσεις πρώτα τον εαυτό σου, να τον αγαπήσεις για αυτό που είναι, για τις αδυναμίες του, για τα λάθη του που τόσο σε πόνεσαν, για τα στραβά του μα και για τα ίσια του, για τα καλά του, για τα προτερήματά του. Ο καλύτερος διαφημιστής του εαυτού σου είσαι εσύ ο ίδιος. Κανείς άλλος! Χρειάζεται να συγχωρήσεις τον εαυτό σου για όσα πέρασαν και να τον εμπιστευτείς για όσα θα έρθουν. Αν ζεις συνέχεια μέσα στην καχυποψία και γράφεις τα καλύτερα σενάρια επιστημονικής φαντασίας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, τότε όλοι οι άνθρωποι δίπλα σου θα ‘σου τη φέρουν’ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Στην ουσία, όμως, θα τους το έχεις επιτρέψει εσύ αυτό, γιατί δεν εμπιστεύεσαι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Αν φοβάσαι συνέχεια να κάνεις λάθος, δε θα μάθεις ποτέ. Και ξέρεις πόσα μαθήματα έχει για όλους μας η ζωή εκεί έξω;
Πέρα από τη γνωριμία και την αποδοχή του εαυτού μας, χρειάζεται και η θετική σκέψη. Είναι απαραίτητο να σκέφτεσαι πως θα καταφέρεις να βρεις τον κατάλληλο σύντροφο ή φίλο. Όταν ανοίξεις την καρδιά σου και τον εαυτό σου προς αυτή την κατεύθυνση, αργά ή γρήγορα θα εμφανιστεί ο σύντροφος ή ο φίλος που χρειάζεσαι, όταν είσαι απόλυτα έτοιμος κι ο ίδιος για κάτι τέτοιο. Άσε, λοιπόν, τις δικαιολογίες κατά μέρος και ψάξε μέσα σου να δεις τι πραγματικά θέλεις – να είσαι σίγουρος θα εκπλαγείς στην πορεία! Όταν το βρεις τότε να ξέρεις πως θα συναντήσεις στο διάβα σου αυτόν/αυτήν που έχεις πραγματικά ανάγκη. Κι αν εξακολουθείς κι ελκύεις τα ‘λάθος’ άτομα, είναι γιατί χρειάζεσαι ακόμα δουλειά, κάπου είναι ακόμα κρυμμένο το μάθημα που χρειάζεται να πάρεις. Μη χάνεις χρόνο, πάρε το μάθημα τώρα και πήγαινε παρακάτω. Κάνε την αρχή τώρα κιόλας κι αυτά που θα συναντήσεις μπροστά σου θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Και που ξέρεις… μπορεί και να συναντηθούμε 😉
