Στην ελληνική πολιτική σκηνή ο Παπανδρέου δεν είναι ο μόνος που αποφασίζει κυρίως με επικοινωνιακά κριτήρια. Και την κυβέρνηση Καραμανλή κακοχαρακτήριζαν για το ίδιο θέμα σαν να είναι …αστρολογία η υπόθεση. Είναι καλό ή κακό αυτό; Να δανειστώ τα σημεία που εντοπίζει ο Stonecash στο βιβλίο “Political polling: strategic information in campaigns” για…ζέσταμα:
1. Επικέντρωση στις πληροφορίες. Ούτε άποψη, ούτε γνώμη. Υπάρχουν αντικειμενικά, μετρήσιμα πράγματα και πρέπει να διαχωρίζονται από τα άλλα.
2. Μακριά από τα εσωτερικά του πελάτη. Η δουλειά του επικοινωνιολόγου/δημοσκόπου/επαγγελματία του χώρου είναι να πιάνει τον παλμό του κοινού.
3. Δεν χρωματιζόμαστε. Είναι απαράδεκτο κάποιες εταιρείες ερευνών να θεωρούνται πλέον “του ΠΑ.ΣΟ.Κ” ή “της δεξιάς”. Δεν το γράφω αυτό σαν αξιολόγηση, απλά το κρίνω αντιπαραγωγικό. Πόσο αποτέλεσμα μπορεί να έχει μετά;
4. Μακριά από “στημένες” ερωτήσεις. Έχουμε αναλύσει και σε αυτό το blog κάποια κραυγαλέα παραδείγματα.
5. Όχι πολλά πολλά με τα ΜΜΕ σαν διαρροές ούτε καν σαν σχολιασμό των αποτελεσμάτων. Στην Ελλάδα οι διευθυντές εταιρειών ερευνών το έχουν πλέον σύστημα να γίνονται τηλεμαϊντανοί αλλά αυτό μπορεί να είναι καταστροφικό για τους πελάτες τους.
Εγώ θα προσθέσω ένα ακόμα δικό μου: κάθε επικοινωνία δημοσκοπήσεων θα πρέπει να εμπεριέχει και στοιχεία παιδείας του κοινού ως προς την μεθοδολογία. Αντί για ψιλά γράμματα και περιλήψεις, θα έπρεπε να έχουν αναλυτικές και κατανοητές πληροφορίες. Για παράδειγμα πόσο επηρεάζει τις τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού δεν το βρίσκεις πια σε σταθερό τηλέφωνο;
Αντίθετα στην Ελλάδα έχω παρατηρήσει το εξής ενδιαφέρον: οι αναφορές στην λέξη “δημοσκόπηση” προέρχονται κυρίως από ειδησεογραφικές ιστοσελίδες ενώ στον πληθυντικό της ίδιας λέξης, “δημοσκοπήσεις”, σε συντριπτικό βαθμό προέρχονται από blogs! Οι blogger γράφουν επικριτικά ή υποτιμητικά για τις δημοσκοπήσεις όλες μαζί και γενικά, ενώ τα πιο “επίσημα” ΜΜΕ αναπαράγουν την μια, συγκεκριμένη, δημοσκόπηση ή την άλλη. (Γιατί ζούνε από αυτές.)
Στην διαπροσωπική επικοινωνία οι άνθρωποι είμαστε εξαιρετικά σχεδιασμένοι για να αντιλαμβανόμαστε τις αντιδράσεις στο πρόσωπο, την γλώσσα του σώματος ή ακόμα και την ενέργεια του συνομιλητή μας. Κάθε είδους πληροφορίας για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το μήνυμά μας o άλλος είναι ευπρόσδεκτος. Με το ίδιο σκεπτικό θα πρέπει να επιζητούμε και τις δημοσκοπήσεις και οτιδήποτε άλλο δίνει μηνύματα στους πολιτικούς. Το πρόβλημα είναι ότι με τον τρόπο με τον οποίο εκτελούν τις περισσότερες, εργαλεία social media ή media analysis θα δίνουν καλύτερα αποτελέσματα πολλές φορές…
