Τ0 πληγούρι, το κους κους και οι διάφορες παραλλαγές τους είναι εξαιρετική πρώτη ύλη για γρήγορο φαγητό. Το πετάω με βραστό νερό και μέντα, μαϊντανό, κρεμμύδι και λεμόνι. Ποσότητες κατά την όρεξή μου εκείνη την ώρα. Άλλοι το βράζουν, εγώ για να μην λερώνω, το κάνω στο ίδιο μπωλ που θα το φάω. Βάζω λιγότερο βραστό νερό από ότι χρειάζεται, το ανακατεύω, προσθέτω λίγο ακόμα. Αν το μάθετε βγαίνει έτσι όμορφο σαν την φωτογραφία του σημερινού μου δημιουργήματος. Αν όχι, λίγο πιο σούπα αποκάτω.
Μετά από 1-2 λεπτά (το πολύ) είναι έτοιμο. Σήμερα είχε φέτα, φρέσκο κρεμμύδι, σέλερι και τομάτα σαν συνοδεία. Είπα να αποφύγω τις ελιές αρχικά αλλά μετά το τράβαγε σαν κόντρα υφή η κατάσταση.
Από αρχή ως τέλος, μαζί με το καταβρόχθισμά του, μπορεί άνετα να γίνει σε πέντε λεπτά. Σαν Ανατολίτες φάτε το καλύτερα αργά, με κόκκινο κρασί και φιλοσοφία όμως.
ΥΓ το κους κους “ρουφάει” αρώματα εύκολα. Μια φορά που δεν είχα μέντα, το έβαλα με νερό από το τσάι-μέντα που είχα πιει το πρωί και μια χαρά δούλεψε σαν γεύση!
