“Toulsi” αποκαλείται στην γενέτειρα του την Ινδία, όπου το φυτό είναι αφιερωμένο στην ομώνυμη νύμφη η οποία μεταμορφώθηκε όπως η Δάφνη σε ένα μικρό θάμνο προκειμένου να γλυτώσει από τον έρωτα κάποιου θεού της
Άπω Ανατολής. Στην Ινδία ακόμα και σήμερα είναι ιερό φυτό του «Βινσοό» θεού των Ινδουιστών και των Κρίονα. Από εκεί αυτό το πολύτιμο φυτό ταξίδεψε πολό νωρίς 4.000 χρόνια πριν μέχρι την Αφρική, την Αίγυπτο, την Αρχαία Ελλάδα και τέλος την Ευρώπη.
Οι ιθαγενείς της Δυτικής Αφρικής τον χρησιμοποιούσαν ως εξαιρετικό αντιπυρετικό φάρμακο, οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποίησαν μαζί με το μύρο και το λιβάνι ως πρώτη ύλη στο βαλσάμωμα των νεκρών Φαραώ. Για τους Ρωμαίους υπήρξε το έμβλημα των ερωτευμένων παρόλο που αν κρίνομε από την συνταγή που μας άφησε ο Απίκιος «Μπιζέλια με σάλτσα βασιλικού» αποδεικνύει ότι τον χρησιμοποιούσαν και στην μαγειρική.
Παρόλα αυτά ακόμα και σήμερα τόσο στην Ιταλία όσο και στην Κρήτη το φυτό θεωρείται σύμβολο της αγάπης και οι νεαρές κοπέλες συνήθιζαν να προσφέρουν στους αγαπημένους τους κλωνάρια βασιλικού.
Όσο για την Ορθοδοξία ο βασιλικός θεωρείται ιερό φυτό μια και φύτρωσε εκεί όπου η Αγία Ελένη ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό.
ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ…..